بررسی نقش ابزارهای دیجیتال و هوش مصنوعی در شخصی سازی آموزش

هدف این پژوهش بررسی نقش ابزارهای دیجیتال و فناوری هوش مصنوعی در شخصی سازی آموزش در مقطع ابتدایی است. پژوهش به شیوه ای کمی و توصیفی-تحلیلی در یکی از مدارس ابتدایی شهر مشهد انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه های سوم تا پنجم بود که از میان آن ها ۷۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته و آزمون های پیش آزمون و پس آزمون انجام شد و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی و آموزش دیجیتال باعث افزایش معنادار در عملکرد تحصیلی، مشارکت و انگیزه دانش آموزان می شود. میانگین نمرات پس آزمون در گروه آموزش مبتنی بر فناوری، به طور قابل توجهی بالاتر از گروه آموزش سنتی بود. همچنین، یافته ها نشان داد که فناوری هوش مصنوعی با ارائه بازخورد فوری و تنظیم محتوا بر اساس نیازهای فردی، بستر موثری برای یادگیری تطبیقی و خودتنظیمی فراهم می آورد. این نتایج با پژوهش های مشابه بین المللی و نظریه های یادگیری تطبیقی و چندکاناله هم خوانی دارد. پژوهش حاضر نشان می دهد که ادغام هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی، نه تنها نوآوری آموزشی محسوب می شود، بلکه می تواند راه حلی موثر برای ارتقاء کیفیت و عدالت آموزشی باشد. در پایان، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران و معلمان با فراهم سازی زیرساخت ها و آموزش های لازم، از ظرفیت های این فناوری ها در مدارس ابتدایی بهره برداری کنند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، شخصی سازی آموزش ، آموزش ابتدایی ، ابزارهای دیجیتال