ارزیابی تاب آوری لرزه ای سازه های بلندمرتبه دیاگرید بهینه همراه با میراگر لزج با محاسبه چرخه عمر

با افزایش جمعیت در شهرهای اصلی در کشور و محدود بودن حریم شهرها بیش ازپیش نیاز به سازه های بلندمرتبه ایمن احساس می شود. همچنین اکثر این شهرها مانند تهران در پهنه های لرزه ای با خطرپذیری بسیار زیاد قرار گرفته اند پس در نتیجه باید ضوابط لرزه ای در طراحی آنها اقناع شود. این تحقیق در ضمن ارزیابی عملکرد لرزه ای برای سازه های بلندمرتبه در سیستم قطری تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی با رسم منحنی های شکست برحسب تغییر مکان نسبی در سه سطح نتیجه می شود برای استفاده از این سیستم سازه به دلیل اثر کاهش تغییر مکان نسبی به حدود پنجاه درصد ملزوم به استفاده از میراگر هستیم. برای دستیابی به هندسه مناسب در قاب قطری تحلیل بار افزون بر روی قاب ها اعمال شد و حاصل اثرگذاری شکل پذیری به دلیل طراحی بر روی میزان تغییر شکل را نشان می دهد که همیشه با زاویه المان قطری و سختی رابطه مستقیم نخواهد داشت. در ضمن با درنظرگرفتن دو المان استواری بر حسب برش پایه و چابکی بر حسب روز به ارزیابی میزان تاب آور بودن این سیستم برای سازه های بلندمرتبه می پردازد. ضمن تعریف حدود عملکردی، خسارت از طریق تشکیل مفصل پلاستیک در المان ها در نظر گرفته می شود و مدت زمان و هزینه موردنیاز برای بازگرداندن عملکرد سیستم به حالت اولیه از طریق تعویض یا ترمیم عضو برآوردشده است. تمامی تحلیل ها و طراحی ها در نرم افزار اجزا محدود برای دو حالت قاب های همراه با میراگر لزج و بدون این میراگرها برای دو تراز ارتفاعی ۱۶۸ و ۲۴۸ متر صورت گرفته است. در نهایت به ارائه روشی برای ساخت شتاب نگاشت مصنوعی برای درنظرگرفتن اثر پس لرزه روی سازه های آسیب دیده بعد از زلزله اصلی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری لرزه ای ، سازه بلندمرتبه ، دیاگرید ، تحلیل بار افزون ، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، میراگر لزج ، محاسبه چرخه عمر