بررسی خواص مکانیکی و دوام بتن سبک خودمتراکم حاوی پرلیت و ضایعات سرامیک به عنوان سنگدانه

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 28

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JTIEJO-11-2_003

تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1404

چکیده مقاله:

ساخت بتن سبک خودمتراکم، امکان استفاده ی هم زمان از مزایای بتن های سبک دانه و خصوصیات خمیری بتن خودمتراکم را امکان پذیر می کند. رشد روزافزون صنعت ساخت وساز منجر به افزایش تقاضای مصالح ساختمانی نظیر سیمان و سنگدانه های طبیعی شده است، که این امر ضرورت استفاده از مواد ضایعاتی صنعتی مانند سرامیک و کاشی را به عنوان جایگزین های پایدار برجسته می کند. لذا در این پژوهش با تغییر در سنگدانه ها و استفاده از سبک دانه ی پرلیت و سرامیک ضایعاتی، اقدام به ارزیابی خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و دوام بتن خودمتراکم سبک شده است. به منظور انجام آزمایش ها و دستیابی به نتایج، طرح اختلاط بر اساس طرح دانه بندی فولر و میان تهی استفاده شد. نتایج نشان داد که تمامی طرح ها در محدوده ی مجاز اسلامپ روانی (۵۵ تا ۸۵ سانتی متر) قرار داشته اند. از لحاظ مشخصات مکانیکی، طرحی که بر اساس دانه بندی میان تهی ساخته شد، دارای بیشترین مقاومت فشاری (۶/۳۴ و ۲/۳۷ مگاپاسکال)، کششی (۸/۴ و ۵/۵ مگاپاسکال) و خمشی (۶/۵ و ۶/۶ مگاپاسکال) به ترتیب در سنین ۲۸ و ۹۰ روزه بوده است. همچنین از لحاظ دوام، طرحی که بر اساس دانه بندی فولر ساخته شد، دارای کم ترین مقدار جذب آب (۹/۱% و ۱/۱%)، بیشترین مقاومت الکتریکی (۱/۳۰ و ۹/۵۷ کیلواهم سانتی متر) و کم ترین عمق نفوذ (۱۱ و ۱۰ میلی متر) به ترتیب در سنین ۲۸ و ۹۰ روزه بوده است. در مجموع با مقایسه ی طرح های ساخته شده بر اساس دانه بندی فولر متناظر با همان طرح بر اساس دانه بندی میان تهی در سنین ۲۸ و ۹۰ روزه، مشخص شد که از لحاظ مشخصات مکانیکی، دانه بندی میان تهی که درشت دانه تر است عملکرد بهتری نسبت به دانه بندی فولر دارد. البته از لحاظ دوام، دانه بندی فولر که ریزدانه تر بود عملکرد بهتری نسبت به دانه بندی میان تهی داشت.

نویسندگان

دانیال نصر

استادیار، گروه عمران، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، خوراسگان، ایران

رضوان باباگلی

استادیار، دانشگاه علم و فناوری مازندران

پیمان نظری پور

دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران