مدل اخلاق حرفه ای بر اساس خودکارآمدی شغلی و اشتیاق کاری با میانجی کیفیت زندگی کاری در پرستاران

هدف: اخلاق حرفه ای نشان دهنده مجموعه ای از اصول و استانداردهای شغلی است که می تواند برای سازمان مزیت رقابتی ایجاد نماید. بنابراین، هدف این مطالعه طراحی مدل اخلاق حرفه ای بر اساس خودکارآمدی شغلی و اشتیاق کاری با میانجی کیفیت زندگی کاری در پرستاران بود.   روش شناسی: این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر همه پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اهواز در سال ۱۴۰۲ بودند که ۳۲۰ پرستار با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اخلاق حرفه ای (کادوزیر، ۲۰۰۲)، خودکارآمدی شغلی (ریگز و نایت، ۱۹۹۴)، اشتیاق کاری (سالانوا و شوفلی، ۲۰۰۸) و کیفیت زندگی کاری (والتون، ۱۹۷۳) بودند. داده های این مطالعه با روش مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۴ تحلیل شدند.   یافته ها: نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که مدل اخلاق حرفه ای بر اساس خودکارآمدی شغلی و اشتیاق کاری با میانجی کیفیت زندگی کاری در پرستاران برازش مناسبی داشت. همچنین، یافته ها نشان داد که اثر مستقیم خودکارآمدی شغلی بر کیفیت زندگی کاری، اثر مستقیم اشتیاق کاری بر کیفیت زندگی کاری و اخلاق حرفه ای و اثر مستقیم کیفیت زندگی کاری بر اخلاق حرفه ای مثبت و معنادار بود (۰۵/۰P<)، اما اثر مستقیم خودکارآمدی شغلی بر اخلاق حرفه ای معنادار نبود (۰۵/۰P>). افزون بر آن، اثر غیرمستقیم خودکارآمدی شغلی و اشتیاق کاری با میانجی کیفیت زندگی کاری بر اخلاق حرفه ای معنادار بود (۰۱/۰P<).   نتیجه گیری: طبق نتایج مذکور، برای بهبود اخلاق حرفه ای پرستاران می توان زمینه را برای افزایش خودکارآمدی شغلی، اشتیاق کاری و کیفیت زندگی کاری آنان فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

اخلاق حرفه ای ، خودکارآمدی شغلی ، اشتیاق کاری ، کیفیت زندگی کاری ، پرستاران