واکاوی جرم شناختی قتل دانشجوی خوابگاه کوی پسران دانشگاه تهران در پرتوی رهیافت های پیشگیری وضعی

امنیت در محیط های دانشگاهی به عنوان یکی از مولفه های مهم در توسعه علمی و اجتماعی جوامع شناخته می شود. با این حال، وقوع جرایم خشونت آمیز مانند قتل در چنین فضاهایی، نشان دهنده نقص در سازوکارهای امنیتی، کنترل اجتماعی و نظارت های محیطی است. قتل یک دانشجوی دانشگاه تهران نمونه ای از جنایاتی است که از تعامل پیچیده عوامل فردی، اجتماعی و محیطی ناشی می شود. این پژوهش به بررسی ریشه های جرم و نقش پیشگیری وضعی در کاهش وقوع چنین جنایاتی در دانشگاه ها می پردازد. با استفاده از نظریه های فشار مرتن، کنترل اجتماعی هیرشی و یادگیری اجتماعی آکرس به تحلیل عوامل مختلفی که منجر به وقوع این قتل شده اند پرداخته است. این تحقیق به روش تحلیل کیفی با رویکرد جرم شناسی نظری انجام شده و به مقایسه تطبیقی با دیگر کشورها پرداخته است. داده های تحقیق از منابع مختلفی همچون مطالعات دانشگاهی، گزارش های پلیسی و تحلیل های جرم شناسی شهری گردآوری شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که عوامل متعددی در وقوع این قتل تاثیرگذار بوده اند، از جمله فشارهای اجتماعی و اقتصادی ( فشارهای اقتصادی و ناامیدی از تحقق اهداف اجتماعی است)، ضعف در کنترل اجتماعی (نبود نظارت موثر خانواده، نهادهای رسمی و دانشگاه موجب کاهش پیوندهای اجتماعی شده)، فرایند یادگیری اجتماعی (که در آن فرد با مشاهده رفتارهای مجرمانه در محیط های خشونت آمیز به الگوبرداری از آن ها پرداخته است) و عوامل محیطی و وضعی (شامل کمبود نورپردازی مناسب، ضعف در نظارت امنیتی و طراحی فضاهایی که به راحتی امکان ارتکاب جرم را فراهم کرده است)

کلیدواژه ها:

سرقت ، پیشگیری موقعیتی ، قتل ، دانشجوی دانشگاه تهران ، امنیت دانشگاه