بررسی انرژی و تکنولوژی در مهندسی معماری

ساختمان ها مسئول بخش قابل توجهی از مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای هستند. بنابراین بهبود کارایی انرژی و ادغام فناوری های پایدار در طراحی و ساخت ساختمان ها امری ضروری است. با این وجود، فناوری های جدید انرژی و چگونگی بکارگیری آن ها در معماری هنوز به طور کامل بررسی نشده است. این مطالعه با هدف بررسی کاربرد فناوری های انرژی زا جدید در مهندسی معماری و تاثیر آن ها بر طراحی و عملکرد ساختمان ها انجام شده است. همچنین راهکارهای افزایش کارایی انرژی در ساختمان های موجود نیز مورد بررسی قرار گرفته است. سوالات تحقیق بر این قرار هستند که؛ ۱) چه فناوری های انرژی زا جدیدی در طول دهه گذشته در معماری به کار گرفته شده اند و چه تاثیری بر طراحی و عملکرد ساختمان ها داشته اند؟ ۲) چگونه می توان از فناوری های کارآمد مصرف انرژی در معماری برای کاهش مصرف انرژی و کربن ساختمان ها بهره برد؟ و موانع و چالش های اصلی در این زمینه چیست؟ ۳) چه راهکارهای طراحی و فناورانه ای می توانند به افزایش کارایی انرژی و پایداری ساختمان های موجود کمک کنند و چگونه می توان این راهکارها را در بازسازی ها و نوسازی ها به کار گرفت؟ روش این تحقیق از نوع کیفی تلقی می شود. محتوای آن با استفاده از مطالعات توصیفی- تحلیلی و کتابخانه ای- اسنادی و همچنین مطالعات میدانی تهیه و تنظیم شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که فناوری های جدید مانند سلول های خورشیدی یکپارچه، سیستم های گرمایش و سرمایش هوشمند و تکنولوژی های ذخیره سازی انرژی می توانند به طور قابل توجهی بر عملکرد و پایداری ساختمان ها تاثیر بگذارند. همچنین بازسازی ساختمان های قدیمی با استفاده از راهکارهای طراحی و فناوری های کارآمد می تواند به کاهش چشمگیر مصرف انرژی و کربن کمک کند.