نقش الگوی برنامه درسی مکمل در پیشرفت آموزشی کودکان استثنایی

این مقاله مروری به بررسی نقش الگوی برنامه درسی مکمل در پیشرفت آموزشی کودکان استثنایی می پردازد. برنامه های درسی مکمل، به عنوان ابزارهای انعطاف پذیر و هدفمند، امکان شخصی سازی فرآیند یادگیری را فراهم کرده و نیازهای ویژه آموزشی کودکان استثنایی را برطرف می کنند. این برنامه ها با تمرکز بر توانمندی های فردی، تقویت مهارت های اجتماعی و عاطفی و ارائه روش های آموزشی متناسب، محیطی حمایتی برای یادگیری موثرتر ایجاد می کنند. پیشینه پژوهش ها نشان می دهد که استفاده از برنامه های مکمل درسی می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی، کاهش رفتارهای چالشی و افزایش مشارکت آموزشی کودکان با نیازهای ویژه منجر شود. این مقاله با مرور ادبیات موجود، تاثیر مثبت برنامه های مکمل بر جنبه های مختلف یادگیری کودکان استثنایی را تحلیل کرده و چالش ها و راهکارهای عملی مرتبط با پیاده سازی این برنامه ها را مورد بررسی قرار می دهد. هدف این مقاله، ارائه تصویری جامع از اهمیت و تاثیر الگوهای برنامه درسی مکمل در بهینه سازی فرآیند یادگیری کودکان استثنایی و پیشنهاد راهکارهایی برای بهبود کیفیت آموزش آن ها است.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی مکمل ، کودکان استثنایی ، پیشرفت آموزشی ، نیازهای ویژه