ارتقای یادگیری زبان و ادبیات فارسی با رویکرد فعال و تغییر نگرش های آموزشی

ارتقای یادگیری زبان و ادبیات فارسی به عنوان بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی جامعه ایرانی، همواره یکی از دغدغه های اصلی نظام آموزشی بوده است. این مقاله مروری با هدف بررسی تاثیر رویکردهای فعال و تغییر نگرش های آموزشی بر یادگیری زبان و ادبیات فارسی انجام شده است. در این راستا، مطالعات مختلفی که به بررسی روش های فعال تدریس، تغییر نگرش های معلمان و دانش آموزان و تاثیر آن ها بر یادگیری پرداخته اند، مورد تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهند که استفاده از روش های فعال تدریس مانند بحث گروهی، پروژه های تحقیقاتی و فعالیت های خلاقانه، به بهبود مهارت های زبانی، درک ادبی و انگیزه یادگیری دانش آموزان کمک می کند. علاوه بر این، تغییر نگرش های آموزشی معلمان و دانش آموزان نسبت به درس زبان و ادبیات فارسی، نقش مهمی در ایجاد محیط یادگیری پویا و موثر ایفا می کند. این مقاله پیشنهاد می کند که با به کارگیری رویکردهای فعال و تغییر نگرش های آموزشی، می توان به ارتقای کیفیت یادگیری زبان و ادبیات فارسی و ایجاد تجربه های یادگیری معنادار برای دانش آموزان کمک کرد.

کلیدواژه ها:

رویکرد فعال ، تغییر نگرش های آموزشی ، یادگیری زبان فارسی ، ادبیات فارسی