تقویت خودباوری دانش آموزان ابتدایی: راهکاری برای بهبود فرآیند آموزش

چکیده مقاله حاضر به بررسی نقش تقویت خودباوری در دانش آموزان ابتدایی و تاثیر آن بر بهبود فرآیند آموزش می پردازد. خودباوری به عنوان باور فرد به توانایی های خود برای انجام موفقیت آمیز تکالیف و چالش ها، نقش کلیدی در انگیزه، عملکرد تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان ایفا می کند. این مقاله با مرور نظریه های روان شناسی تربیتی مانند نظریه خودکارآمدی بندورا، نظریه خودتعیین گری دسی و رایان و نظریه های انگیزشی، به تحلیل راهکارهای موثر برای تقویت خودباوری در دانش آموزان ابتدایی می پردازد. یافته ها نشان می دهند که ایجاد محیط های آموزشی حمایتی، استفاده از روش های تدریس مشارکتی، ارائه بازخوردهای مثبت و توجه به تفاوت های فردی می تواند به تقویت خودباوری دانش آموزان کمک کند. در نهایت، این مقاله پیشنهاداتی برای معلمان و دست اندرکاران آموزشی جهت بهبود فرآیند آموزش از طریق تقویت خودباوری ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

خودباوری ، دانش آموزان ابتدایی ، روان شناسی تربیتی ، نظریه خودکارآمدی ، نظریه خودتعیین گری