هوش مصنوعی و عدالت آموزشی: کاهش شکاف با فناوری مرضیه نعمتی

هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از transformative technologies عصر حاضر، پتانسیل قابل توجهی در تحول نظام های آموزشی و کاهش شکاف های آموزشی از خود نشان داده است. این مقاله مروری به بررسی نقش هوش مصنوعی در تحقق عدالت آموزشی می پردازد و با تمرکز بر کاربردهای نوین این فناوری، چگونگی دستیابی به آموزش عادلانه تر و فراگیرتر را تحلیل می کند. در این راستا، ابتدا مفاهیم کلیدی عدالت آموزشی و چالش های پیش روی آن در جوامع مختلف بررسی می شود. سپس، کاربردهای هوش مصنوعی در حوزه هایی مانند شخصی سازی آموزش، ارزیابی هوشمند، پشتیبانی از دانش آموزان با نیازهای ویژه، و بهبود دسترسی به منابع آموزشی در مناطق محروم مورد تحلیل قرار می گیرد. همچنین، چالش های اخلاقی و اجتماعی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی در آموزش، از جمله سوگیری های الگوریتمی و نگرانی های مربوط به حریم خصوصی، مورد بحث قرار می گیرد. در نهایت، این مقاله با ارائه راهکارهایی برای بهره گیری مسئولانه و موثر از هوش مصنوعی، چشم اندازی برای آینده عدالت آموزشی ترسیم می کند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند در کاهش نابرابری های آموزشی عمل کند، مشروط بر اینکه با دقت و توجه به ملاحظات اخلاقی و اجتماعی به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، عدالت آموزشی ، شکاف آموزشی ، فناوری آموزشی ، شخصی سازی آموزش