بررسی مهارت خودآگاهی و تاثیر آن بر خود کنترلی معلمان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش حیاتی مهارت خودآگاهی در ارتقای خودکنترلی معلمان و پیامدهای آن بر عملکرد آموزشی و حرفه ای آنان است. خودآگاهی، به عنوان سنگ بنای هوش هیجانی، شامل شناخت دقیق افکار، احساسات، نقاط قوت و ضعف، ارزش ها و انگیزه های فردی است. این مهارت به معلمان این امکان را می دهد که با درک عمیق تری از واکنش ها و الگوهای رفتاری خود، به شیوه موثرتری با چالش های کلاس درس مواجه شوند. در محیط پویای آموزشی، معلمان دائما با موقعیت های استرس زا، تعامل با دانش آموزان با نیازهای متنوع، و فشارهای مرتبط با برنامه های درسی و انتظارات والدین روبرو هستند. توانایی مدیریت این عوامل مستلزم سطوح بالایی از خودکنترلی است.خودکنترلی به معنای ظرفیت تنظیم هیجانات، افکار و رفتارها در جهت دستیابی به اهداف مطلوب و سازگاری با شرایط متغیر است. پژوهش های متعدد نشان داده اند که معلمان دارای خودآگاهی بالا، نه تنها در مواجهه با مشکلات آرامش بیشتری از خود نشان می دهند، بلکه در تصمیم گیری های آموزشی، مدیریت زمان، و حفظ انگیزه نیز عملکرد بهتری دارند. آنان می توانند هیجانات منفی مانند خشم یا ناامیدی را شناسایی کرده و پیش از آنکه این هیجانات بر فرآیند تدریس تاثیر بگذارند، آن ها را مهار کنند. همچنین، خودآگاهی به معلمان کمک می کند تا نقاط ضعف خود را در زمینه تدریس یا ارتباط با دانش آموزان و همکاران تشخیص داده و برای بهبود آن ها تلاش کنند.این توانایی خودکنترلی ناشی از خودآگاهی، به معلمان کمک می کند تا محیط یادگیری مثبت و سازنده ای را در کلاس درس ایجاد کنند. معلمانی که بر هیجانات خود مسلط هستند، قادرند به صورت همدلانه و صبورانه با دانش آموزان برخورد کنند، حتی در شرایطی که با رفتارهای دشوار یا مقاومت دانش آموزان روبرو می شوند. این امر به نوبه خود، به افزایش اعتماد دانش آموزان به معلم، بهبود روابط معلم-دانش آموز، و کاهش تنش های کلاس درس منجر می شود. علاوه بر این، خودآگاهی و خودکنترلی معلمان می تواند به کاهش فرسودگی شغلی آنان کمک کرده و کیفیت زندگی حرفه ای و شخصی آن ها را بهبود بخشد. با درک بهتر منابع استرس و شیوه های موثر مقابله با آن ها، معلمان می توانند سلامت روان خود را حفظ کرده و با انرژی بیشتری به رسالت آموزشی خود ادامه دهند. در مجموع، تقویت مهارت خودآگاهی در برنامه های تربیت معلم و دوره های ضمن خدمت، گامی اساسی در جهت ارتقای خودکنترلی و در نهایت، بهبود کیفیت آموزش و پرورش خواهد بود.

کلیدواژه ها:

خودآگاهی ، خودکنترلی ، معلمان ، هوش هیجانی ، عملکرد آموزشی