گیاه پالایی: تکنیک ها، مزایا و چالش ها در کاهش آلودگی های فلزات سنگین

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 105

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ZISTCONF05_127

تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1404

چکیده مقاله:

گیاه پالایی یک تکنولوژی رو به گسترش است که از ۱۰ سال پیش جنبه های کاربردی آن در سرتاسر جهان آغاز گردید و شامل پالایش آلودگی های ارگانیک و غیر ارگانیک و مواد رادیواکتیو می باشد. این تکنیک پایدار و سریع به عنوان یک راه حل جایگزین برای روش های تصفیه سنتی رواج پیدا کرده و در بیشتر سایت های آلوده گونه های علفی و مقاوم وجود دارد. فرایند گیاه پالایی در کاهش ورود آلودگی به محیط های آبی، خاکی و هوایی سابقه ای طولانی دارد. از این فرایند به تازگی در چارچوبی علمی و کنترل شده برای تصفیه فاضلاب، حذف مواد مغذی، ترکیبات سمی و فلزات سنگین و بهبود شرایط کیفی منابع آبی استفاده شده است. در گیاه پالایی از گیاهانی که قدرت تحمل بالایی برای رشد در غلظت های بالای فلزات سنگین دارند و همچنین قادر به جذب بالایی از فلزات سنگین هستند، استفاده می شود.

نویسندگان

اله یار کمری

گروه زیست شناسی،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران

نیما قطبی

دانشجوی رشته دبیری زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز