اثرات فلزات سنگین بر آبزیان دریایی

فلزات سنگین از جمله آلاینده های پایدار در محیط های آبی هستند که به دلیل ویژگی های زیستی و شیمیایی خود، تاثیرات عمیقی بر ارگانیسم های آبزی دارند. این فلزات از طریق منابع مختلفی نظیر فاضلاب های صنعتی، کشاورزی و شهری وارد اکوسیستم های دریایی می شوند و در بدن موجودات زنده تجمع می یابند. فلزات سنگین از جمله آلاینده های پایدار و خطرناک محیط های آبی هستند که می توانند اثرات زیست محیطی و زیستی متعددی بر اکوسیستم های دریایی وارد کنند. این فلزات، از جمله جیوه، کادمیوم، سرب و آرسنیک، از طریق منابع مختلفی همچون فاضلاب های صنعتی، کشاورزی و شهری وارد آب های آزاد می شوند و در بدن آبزیان تجمع می یابند. تجمع زیستی این عناصر موجب بروز ناهنجاری های فیزیولوژیکی، رفتاری، تولیدمثلی و ژنتیکی در آبزیان شده و به کاهش تنوع زیستی و اختلال در زنجیره های غذایی منجر می شود. این مقاله به بررسی منابع ورود، مکانیسم های جذب و اثرات مختلف این فلزات بر آبزیان دریایی می پردازد و همچنین راهکارهای مدیریتی و فناوری های نوین کاهش آلودگی را معرفی می نماید هدف از این پژوهش بررسی اثرات فیزیولوژیک، رفتاری و زیستی فلزات سنگین نظیر جیوه، کادمیوم، سرب و آرسنیک بر آبزیان دریایی و بررسی راهکارهای کاهش این اثرات است. این مقاله با استفاده از منابع علمی معتبر به تحلیل این اثرات پرداخته و پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، آبزیان دریایی ، سمیت ، آلودگی ، بیومکانیسم ، تجمع زیستی