بررسی استفاده از فناوری های نوین در آموزش مکانیک

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 16

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MAECONFM01_3715

تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1404

چکیده مقاله:

آموزش مکانیک، به عنوان یکی از شاخه های بنیادین علوم فنی و مهندسی، در دهه های اخیر تحت تاثیر موج گسترده پیشرفت فناوری های نوین، دچار تحولی بنیادین شده است. فناوری هایی همچون شبیه سازهای تعاملی (Simulation Software)، واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR)، چاپ سه بعدی، هوش مصنوعی (AI)، پلتفرم های یادگیری آنلاین و تجهیزات آزمایشگاهی هوشمند، توانسته اند فرآیند تدریس و یادگیری مفاهیم نظری و عملی مکانیک را به شکلی نوین ارتقاء دهند. استفاده از نرم افزارهای شبیه سازی نظیر ANSYS, SolidWorks, MATLAB به دانشجویان امکان می دهد پیش از اجرای پروژه های واقعی، مدل سازی دقیق و آزمون شرایط مختلف را در محیطی امن و کم هزینه تجربه کنند. فناوری های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده نیز با ایجاد محیط های سه بعدی تعاملی، سبب افزایش عمق درک مفاهیم پیچیده مکانیکی، مانند تحلیل تنش، دینامیک سیالات و استاتیک سازه ها، می شوند.از سوی دیگر، بهره گیری از چاپ سه بعدی امکان ساخت سریع مدل های فیزیکی از قطعات و سازه ها را فراهم کرده و آموزش طراحی صنعتی و مونتاژ را تسهیل نموده است. هم چنین، هوش مصنوعی با ارائه سیستم های یادگیری تطبیقی (Adaptive Learning Systems) و تحلیل داده های آموزشی قادر است مسیر یادگیری هر دانشجو را بر اساس توانایی ها و نیازهایش شخصی سازی کند. پلتفرم های آموزش مجازی و ترکیبی (Blended Learning) نیز موجب افزایش دسترسی، به ویژه برای دانشجویان مناطق دورافتاده شده اند و امکاناتی مانند کلاس های آنلاین تعاملی، آزمون های آنلاین، و بانک های محتوایی غنی را در اختیار مربیان و فراگیران قرار می دهند.پژوهش های اخیر نشان می دهد که تلفیق فناوری های نوین در آموزش مکانیک، نه تنها باعث بهبود یادگیری مفهومی و کاربردی می شود، بلکه انگیزه و مشارکت دانشجویان را نیز افزایش می دهد. این رویکرد همچنین می تواند هزینه های آموزش عملی را کاهش دهد و ایمنی محیط یادگیری را بهبود بخشد. با این حال، موانعی همچون هزینه بالای تجهیزات، نیاز به آموزش مدرسان، چالش های فنی، و عدم زیرساخت کافی در برخی مراکز آموزشی، مانع بهره برداری کامل از این پتانسیل ها می شود.در مجموع، بررسی شواهد و مطالعات موجود نشان می دهد که به کارگیری فناوری های نوین در آموزش مکانیک، اگر با برنامه ریزی آموزشی، آموزش معلمان، و سرمایه گذاری زیرساختی همراه باشد، می تواند مسیر آموزش این علم کلیدی را متحول کند و زمینه ساز تربیت مهندسانی توانمندتر و خلاق تر در مواجهه با نیازهای صنعتی و پژوهشی قرن بیست و یکم باشد.

نویسندگان

افسانه سیدی فرد

دبیر فیزیک