اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر تغییرات بافتی در هیپوکامپ موش های صحرائی وابسته به مت آمفتامین

مت آمفتامین (Methamphetamine) دارویی اعتیادآور و محرک است که به دلیل دارا بودن احساس لذت و سرخوشی مورد توجه اکثر مردم به ویژه جوانان و نوجوانان بوده است. هر چند مکانیسم های تخریب سلول های عصبی در نتیجه مصرف مت آمفتامین در سیستم عصبی مرکزی به طور دقیق مشخص نشده است اما تحقیقات نشان داده اند که استرس اکسیداتیو، القای آپوپتوز، فعال سازی میکروگلیا، هیپرترمی و غیره در این امر دخیل می باشند. در واقع مت آمفتامین از طریق بهم ریختن سیستم آنتی اکسیدانی سلول های عصبی منجر به ایجاد استرس اکسیداتیو و در نهایت مرگ سلولی می شود. آنزیم های کلیدی این سیستم شامل سوپراکسید دیسموتاز (Superoxide dismutase)، کاتالز (Catalase) و گلوتاتیون پراکسیداز (glutathione peroxidase) می باشند و خصوصیت مهم این آنزیم ها، قابل القاء بودن آنها تحت شرایط استرس اکسیداتیو است.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی شدید ، هیپوکامپ ، مت آمفتامین ، سلول های عصبی ، آنزیم ها