فیزیولوژی خواب و تاثیر کم خوابی بر عملکرد و ریکاوری ورزشی

خواب یکی از فرآیندهای زیستی حیاتی برای حفظ عملکرد فیزیولوژیکی، شناختی و روانی انسان به شمار می آید. در این مقاله، ساختار معماری خواب، نقش انتقال دهنده های عصبی و هورمون ها در تنظیم چرخه خواب-بیداری، و نیازهای فردی به خواب به ویژه در ورزشکاران مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، شیوع کم خوابی در ورزشکاران نخبه به دلیل تمرینات سنگین، رقابت های فشرده، عوامل محیطی و روانی، و الگوهای خاص خواب در رشته های ورزشی مختلف تحلیل شده است. کم خوابی تاثیر منفی قابل توجهی بر مولفه های عملکردی شامل قدرت، استقامت، چابکی، زمان واکنش و دقت دارد و موجب اختلال در بازیابی عضلات، عملکرد سیستم ایمنی، تعادل هورمونی و عملکرد شناختی می شود. در ادامه، اثرات مثبت افزایش خواب (Sleep Extension) و استراتژی های چرت زدن (Napping) به عنوان مداخلاتی موثر برای ارتقاء عملکرد ورزشی و بهبود بازیابی جسمی و ذهنی تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهند که بهینه سازی خواب از طریق مداخلات فردی و رفتاری می تواند نقش کلیدی در پیشگیری از آسیب، ارتقاء تطابق تمرینی و افزایش کارایی ورزشی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

فیزیولوژی خواب ، کم خوابی ، عملکرد ورزشی ، بازیابی عضلات ، افزایش خواب