اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر رویکرد خودتحلیلی یکپارچه نگر ویژه زوجین بر حالت های روان شناختی مثبت زوجین دارای تعارض

محققان به دنبال بررسی رویکردهای درمانی جدیدتر با الخص درمان های یکپارچه برای اثربخشی بیشتر جهت درمان مراجعین و تعارضات زوجین می باشند. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر رویکرد خودتحلیلی یکپارچه نگر ویژه زوجین بر حالت های روان شناختی مثبت زوجین، و روش پژوهش ترکیبی اکتشافی بود. در بخش کیفی با استفاده از روش چندمرحله ای مبتنی بر تحلیل مضمون، نشانه های متناسب با هدف شناسایی و بر اساس آنها بسته آموزشی تدوین شد. در بخش کمی، از روش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون پیگیری با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه آماری کلیه زوجین دارای تعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بودند که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۳۰ زوج انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه حالت روان شناختی مثبت رجایی، خوی نژاد و نسائی (۱۳۹۰) بود. گروه آزمایش تحت ۱۲ جلسه ارزیابی و آموزشی بسته مبتنی بر رویکرد خودتحلیلی یکپارچه نگر ویژه زوجین قرار گرفتند و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکرد. نهایتا بعد از ۲ ماه مجددا هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر با کمک بسته نرم افزار آماری در علوم اجتماعی نسخه ۲۴ انجام شد. بسته آموزشی مبتنی بر رویکرد خودتحلیلی یکپارچه نگر ویژه زوجین بر بهبود حالت های روان شناختی مثبت (توکل به خدا، خوش بینی، احساس کارآمدی، وظیفه شناسی، احساس کنترل، هدفمندی، امیدواری، معناداری زندگی، رضایت از زندگی، خلق مثبت، اجتماعی بودن، عزت نفس و احساس ارزشمندی، احساس آرامش، قدردانی و بخشش)، به صورت کلی در

کلیدواژه ها:

بسته آموزشی ، رویکرد خودتحلیلی ، روان شناختی ، زوجین ، تعارض