مدیریت بحران و بهداشت درمان شیوع عفونت ادراری و عوامل خطر مرتبط با آن و ارزیابی مقاومت های آنتی بیوتیکی در زنان باردار شهرستان زاهدان در سال ۱۴۰۱

عفونت دستگاه ادراری UTI (Urinary Tract Infection) یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی زنان باردار است. این بیماری به راحتی قابل تشخیص و درمان می باشد. در صورت عدم درمان صحیح و به موقع موجب ضایعاتی در دستگاه ادراری و تناسلی، هیپرتانسیون، نارسایی کلیه و حتی معدودی موارد منجر به مرگ می گردد. سیستم ایمنی در زنان باردار نسبت به بالغین از تکامل کمتری بر خوردار بوده بدین دلیل شیوع عفونت های ادراری حاد در زنان باردار بیش از بالغین بوده است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع عفونت های ادراری در مراجعین به بیمارستان تخصصی شهر زاهدان در طول ۵ ماه با در نظر گرفتن نوع ارگانیسم و فراوانی عفونت ادراری در جمعیت زنان باردار مورد مطالعه و نتایج تست حساسیت و مقاومت دارویی و بررسی نتایج کشت ادراری زنان باردار و بررسی نتایج میکروسکوپیک (کامل) ادرار) انجام شد. مطالعه حاضر برروی ادرار میانی صبحگاهی ۲۰۰ زنان باردار مشکوک به عفونت ادراری که به مرکز درمانی بیمارستانها شهر زاهدان مراجعه کرده بودند صورت گرفت. برای هر نمونه آزمایشات کامل ادرار و کشت صورت گرفت، سپس باکتریهای جدا شده باکلنی کانت بیش از ۱۰۰۰۰۰ باکتری در هر میلی لیتر آنتی بیو گرام به عمل آمد. به این ترتیب نتایج به دست آمده نشان داد که از مجموع ۲۰۰ نمونه ادراری مورد آزمایش، تعداد ۲۹ نمونه (۱۴/۵ %) مثبت هستند که میزان UTI در دختران ۱۸/۷ (۲۱) نفر و در پسران ۹/۰۱ (۸) نفر بود و نسبت جنسی ۲/۶۳-۲۱ F = M ۸ می باشد. حداقل سن بیماران ۲۵ روزه و حداکثر ۷ سال بوده است. ۵۰ درصد کل نمونه های آلوده در گروه سنی (۱- (۰) سال بود و بیشترین آلودگی در گروه سنی ۱-۰ سال و کمترین آلودگی مربوط گروه سنی ۶ ۴ سال که یک درصد نمونه های آلوده بود. UTI در دختران شایع تر از پسران مشاهده گردید. فراوان ترین یافته های بالینی به ترتیب تب (۷۲/۴۲ %)، سوزش ادراری (۴۱/۳۰)، درد پهلو (۶/۹) و خون موجود در ادرار (۶/۹) بوده است. در آزمایش مستقیم تعداد باکتری های فراوان در ۲۵ مورد از بیماران که ۱۸ مورد دختر و ۷ مورد پسر و گلبول های سفید فراوان هم در ۲۱ مورد از بیماران که ۱۷ مورد دختر و ۶ مورد پسر) آلوده به عفونت ادراری مشاهده گردید. ۲۸ مورد کشت مثبت داشت که ۲۰ مورد از دختران بیشترین کشت مثبت و ۸ مورد پسر و یک کشت منفی را به خود اختصاص داده اند. شایع ترین میکرب ها در کشت مثبت ادرار به ترتیب ۱۶ مورد اشریشیاکلی (۱۴/۵۷ %)، ۳ مورد کلبسیلا (۱۰/۴۱)، ۲ مورد پسودوموناس (۴/۱۶)، یک مورد پروتئوس ولگاریس و یک مورد استافیلوکوکوئوآگولاز منفی هر کدام ۳/۵۷ و ۴ مورد عوامل باکتریال مخلوط (۱۴/۲۹) بوده اند. نتایج تست آنتی بیو گرام برحسب باکتری نشان داد. میزان حساسیت سویه های E.coli نسبت به آمیکاسین و سفیتزوکسیم ۱۰۰ و نسبت به جنتامایسین، توبرامایسین و سیپروفلوکساسین ۵۰ % بوده و همگی نسبت به آمپی سیلین، نالیدیکسیک، اسید کوتریموکسازول، کلرامفنیکل و تتراسایکلین مقاوم بوده اند. میزان حساسیت سویه های کلبسیلا به سیپروفلوکساسین، آمیکاسین و سفتیزوکسیم ۱۰۰ و آمپی سیلین ۵۰ % بوده و همگی نسبت به سفالکسین، کار، بنی سیلین و کوتریموکسازول مقاوم بودند. در مورد میزان حساسیت، پروتئوس سودوموناس به کانامایسین ۱۰۰ بود و همگی نسبت به تتراسایکلین و نالیدیکسیک اسید و اریترومایسین مقاوم بودند.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، شیوع عفونت ادراری و عوامل خطر ، زنان باردار