بررسی باورها و خودکارآمدی کاریابی در دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی

اشتغال دانشجویان از مسائل مهم جامعه است که باورهای کاریابی و خودکارآمدی کاریابی دانشجویان در آن نقش بسزایی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه باورهای کاریابی در دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشکده فنی حرفه ای دختران شاهرود است. بدین منظور پژوهشی با جامعه آماری دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشکده فنی حرفه ای دختران شاهرود و نمونه آماری ۶۳ نفر (۳۳ نفر کاردانی تربیت بدنی و ۳۰ نفر کارشناسی علوم (ورزشی به روش نمونه گیری تصادفی و داوطلبانه و با رضایت کامل داوطلبین به اندازه گیری باورهای کاریابی و خودکارآمدی کاریابی پرداخته شد. ابزار پژوهش عبارتند از پرسشنامه ۱۳ سوالی باورهای کاریابی که پایایی آن توسط صالحی ۱۳۸۴ اندازه گیری شد و روایی آن توسط اساتید تایید گردید و پرسشنامه خودکارآمدی کاریابی ۱۰ سوالی که توسط صالحی ۱۳۸۴ پایایی آن و توسط اساتید روایی آن مورد تایید قرار گرفت. هر دو پرسشنامه با استفاده از روش طیف لیکرت و به ترتیب با گزینههای کاملا موافقم =۵ ، موافقم ۴ متوسط موافقم ، مخالفم ۲ کاملا مخالفم =۱ امتیاز گذاری شده اند. با توجه به داده های جمع آوری شده برای نرمال بودن از تست کولموگروف-اسمیرنوف و شاپیرو ویلک و برای گرفتن رابطه بین دو متغیر از تست رگرسیون خطی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد باورهای کاریابی و خودکارآمدی کاریابی هیچگونه ارتباط معناداری ندارند به عبارتی باورهای مثبت و منفی کاریابی اثری خودکارآمدی کاریابی دانشجویان تربیت و علوم ورزشی ندارد (۰۰۳ =P).

کلیدواژه ها:

باورها خودکارآمدی کاریابی ، شغل ، دانشجویان