ارتباط بین شاخص توده بدنی و مهارتهای درشت و ظریف در دانش آموزان پسر ۱۰-۷ سال

در دنیای امروز که شیوع چاقی در کودکان به یک بحران جهانی تبدیل شده است اهمیت بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) و مهارتهای حرکتی بیش از پیش احساس می شود. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) و مهارتهای حرکتی درشت و ظریف در دانش آموزان پسر ۷ تا ۱۰ ساله پرداخته است. این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بود که بر روی ۳۴۰ دانش آموز پسر ۱۰-۷ ساله با میانگین و انحراف استاندارد قد ۱۳۰/۰۱، وزن ۲۲۸/۰۷ و شاخص توده بدن ۷۳۳/۸۱ در مدارس ابتدایی شهر قوچان در سال ۱۴۰۲ انجام شده است. نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی از ۹ مدرسه انجام شد ابزارهای مورد استفاده شامل ترازوی دیجیتال، استدیومتر و آزمون کوتاه تبحر حرکتی برونینکز اوزرتسکی (BOT) بود. آزمون همبستگی اسپیرمن برای بررسی همبستگی در سطح معنی داری ۰/۰۵ با SPSS نسخه ۲۲ مورد استفاده قرار گرفت نتایج نشان داد که میانگین شاخص توده بدنی دانش آموزان ۷۳۳/۸۱ بود و میانگین نمرات مهارتهای حرکتی درشت و ظریف به ترتیب ۸۷/۸۰۰ و ۲۸/۹ و ۲۷/۴۱۲۱۰/۰۷ گزارش شد بر اساس آزمون همبستگی اسپیرمن رابطه ای منفی و معنادار بین شاخص توده بدنی و مهارتهای حرکتی درشت (۰/۰۰۰۱ =، ۰/۳۹۴-۲) و ظریف (۰/۰۰۰۱، ۰/۰۳۵-=r) مشاهده شد. به این معنا که دانش آموزان با شاخص توده بدنی، بالاتر نمرات پایین تری در مهارتهای حرکتی درشت و ظریف داشتند. این نتایج نشان دهنده اهمیت توجه به وضعیت بدنی و سلامت جسمانی کودکان است افزایش شاخص توده بدنی می تواند به کاهش توانایی های حرکتی منجر شود که خود ممکن است اثرات منفی بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی کودکان داشته باشد. بنابراین تدوین برنامه های مداخله ای مناسب برای کاهش شاخص توده بدنی و بهبود مهارتهای حرکتی در کودکان ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

شاخص توده بدنی ، مهارت درشت ، مهارت ظریف ، دانش آموزان ، چاق ، BMI