بررسی اثرات مهاری برخی ترکیبات گیاهی بر آنزیم هیستون داستیالز با استفاده از داکینگ مولکولی به منظور به کارگیری در درمان سرطان

هیستون داستیالز ها (HDACs) آنزیم هایی هستند که با بازسازی ساختار کروماتین نقش مهمی در تنظیم بیان ژن ها دارند. در اثر بینظمی در بیان یا فعالیت HDACs، عدم تعادل در استیالسیون هیستون ها در تعدادی از انواع سرطان ها دیده شده است. مهار هیستون داستیالز به عنوان یک استراتژی بالقوه برای معکوس کردن این تغییرات اپیژنیک نابجا در نظر گرفته می شود. چندین ساختار از کلاسهای مختلف مهارکننده های هیستون داستیالز طبیعی یا مصنوعی شناخته شده است که به این آنزیم ها متصل شده و استیالسیون هیستون را القا می کنند. در این مقاله اثر مهارکنندگی چهارترکیب فورموننتین، گلیسی تین گلوکورونید، کوجیک اسید و تیموکینون بر فعالیت آنزیم هیستون داستیالز با کد ۱T۶۹ در پایگاه PDB و با استفاده از نرم افزار PYRX و به صورت شبیه سازی بررسی شد که از میان آنها می توان گلیسیتین گلوکورونید را با داشتن بهترین انرژی اتصال به عنوان کاندیدای مناسبی برای بررسی های تکمیلی در شرایط آزمایشگاهی برای بررسی اثر مهارکنندگی این ترکیب بر هیستون داستیالزها معرفی کرد.

کلیدواژه ها:

داکینگ مولکولی ، هیستون داستیالز ، فورموننتین ، گلیسی تین گلوکورونید ، کوجیک اسید ، تیموکینون