ضرورت استفاده از هنر چیدمان در طراحی شهری با رویکردی بر ارتقاء کیفیت زندگی کودکان

کودکان به عنوان قشر بنیادین جامعه مستحق برخورداری از امکانات محیطی خود در جهت ارتقاء کیفیت مطلوب زندگی هستند. بخش عمده ای از این امکانات، آموزش و پرورش ایشان را شامل می شود. کودک نیازمند محیط هایی است که او را به چالش وادارد و توجه او را جلب کند تا بیاموزد. این آموزش باید بطور غیر مستقیم و انگیزشی باشد تا هیجان و کنجکاوی کودک را درگیر نموده و سبب ارتقاء خالقیت او گردد. لذا ایجاد فضایی خالق و زمینه ساز رشد جسمی و ذهنی کودک از جمله نکاتی است که در فضای شهری باید مورد نظر واقع شود. در این میان سوال اینست که کدام راه و شیوه در جهت ایجاد فضای تعاملی برای کودک پیشنهاد می شود تا اورا با خود درگیر کرده و در حین بازی و القای شادی، حس کنجکاوی، نوآوری و در نهایت قوای فکری را در وی افزایش دهد؟ و چگونه می توان به این راهکار دست یافت؟ هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل نقش هنر مفهومی، چیدمان شهری در بازخوانی فضاهای شهری و تعاملات آنها با قشر کودک در جامعه بوده که در مطالعه موردی نمونه ها، کشف رابطه بین معماری و هنر مفهومی چیدمان را در تجربه سالهای اخیر مورد بررسی قرار می دهد. در این راستا تعدادی از اینستالیشن آرت های اجرا شده در محیط های شهری در جهان مورد مطالعه قرار گرفته شد و بطور کلی نتایج حاصل از انجام تحقیق حاضر اذعان داشت که دنیای خالق هنر گزینه ای است که می تواند بخشی از قابلیت های مدنظر را دارا باشد. اینستالیشن آرت یا هنر چیدمان در فضای شهری به عنوان شاخه ای از هنر این قابلیت را دارد تا به سبب ویژگی های ذاتی خود در درگیر کردن مخاطب و نوآوری با بکار گرفتن حواس همچون دیدن، لمس کردن و شنیدن، کودکان را به کنکاش، بازی و هیجان واداشته و به تبع آن باعث شادی، بالا بردن قوای فکری، سواد بصری، خالقیت و افزایش سرعت فرایند آموزشی در او گردد، چرا که مسلما سرزندگی و رشد فکری در کودکان، عامل رشد همه جانبه و رضایتمندی اقشار مختلف جامعه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

کودک ، آموزش ، خالقیت ، محیط ، اینستالیشن آرت