بررسی تجارب عملی در خصوص فضای باز کودک در شهر جدید گلبهار

با افزایش جمعیت، توسعه و گسترش شهرنشینی، انسان ها به تدریج از طبیعت دور شده و تراکم بیش از حد جمعیت و دخالت در محیط طبیعی و ایجاد محیط های انسان ساخت، نیازهای زیست محیطی جسمی و روحی انسان را بیشتر بروز داده که برای رفع این نیازها انسان شهرنشین اقدام به احداث فضای سبز نموده است. کودکان نیازمند محیط هایی هستند که آنان را مخاطب قرار دهد و به چالش وا دارد. کودکی اولین و مهمترین دوران زندگی و مقدمه ای برای دگرگونی های شخصیت انسان بالغ است که نیازهای روان شناختی آن پیچیده تر از نیازهای فیزیولوژیکی است. از این رو آماده سازی محیط های باز شهری برای کودکان به عنوان شهروندان و سازندگان آینده شهر از اهمیت ویژه برخوردار است. فضاهای شهری باید بتوانند به خواسته ها و نیازهای کاربران امروز و فردای خود پاسخگو باشند. تمرکز بر کودک به عنوان حلقه ی اتصال حال و آینده ی یک شهر، گامی به سوی توسعه ی پایدار محسوب می شود. از جمله عوامل مهم در طول فرآیند رشد کودک، تعامل سازنده ی او با محیط پیرامونش است که امروزه با توجه به دغدغه ها و مسائل مختلف شهری در اولویت های بعدی طراحی قرار گرفته است. ازاین رو آماده سازی فضای شهری برای حضور کودک، در ارتقاء خلاقیت و تکامل شخصیتی او امری مهم تلقی می شود. روش تحقیق از حیث هدف کاربردی است. ابتدا با مطالعات کتابخانه ای و تحلیل محتوای متون، چارچوب نظری پژوهش شامل اصول و کیفیت های فضای باز تدوین شد. در این پژوهش سه پارک موضوعی در شهر جدید گلبهار که متناسب با نیاز و آموزش کودکان احداث گردیده است و از تجارب عملی در این شهر جدید می باشد مورد مطالعه قرار گرفته است و اقدامات و سیاست های طراحی و مزیت ها و همچنین اهداف اصولی و کیفیت های فضای باز سه پارک متحرک، پارک انرژی و پارک ترافیک کودک بیان گردیده است و همچنین معیارهای طراحی شامل رعایت« ملاحظات اقلیمی، تماس با طبیعت، رعایت ملاحظات بصری، نظام بلوک بندی و توده گذاری، ایمنی و امنیت، محوطه آرایی و مبلمان شهری، توجه به محصوریت و مقاطع عرضی فضاها، رعایت سلسله مراتب دسترسی، عرصه بندی فضایی و دعوت به مشارکت کودک در کار گروهی و آموزندگی عناصر بازی کودک » معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

تجارب علمی ، فضای باز کودک ، شهر جدید گلبهار