بازشناسی ویژگی های کودکستان با رویکرد پرورش خلاقیت (رده سنی ۴ تا۷ )سال

محیط آموزشی، از جمله محیطهایی است که تاثیر به سزایی بر روند رشد و یادگیری کودکان دارد. طراحی فضاهای ویژه کودکان از آن جهت اهمیت دارد که در سنین ۴ تا۷ سالگی تخیل کودکان جنبه عملی پیدا کرده و در طول این سالها کودک از مح یط تاثیر بیشتری میگیرد. در کنار واب ستگی به خانواده و تواناییهای فردی، ویژگیهای محیط آموزشی در شکوفایی استعدادها و انگیزش کودکان در فرایند یادگیری موثر است. حرفه معماری به دلیل ماهیت بین رشتهای خود از مباحثی مانند علوم شناختی، علوم اجتماعی، علوم انسانی و هنر در بطن خود بهره میبرد، در نتیجه نه تنها محصول نهایی طراحی، بلکه فرآیند طراحی و معماری بایستی مورد توجه و بررسی قرار بگیرد. هدف از تحقیق حاضر شناسایی ویژگیهای کالبدی محیطهای آموزشی مرتبط با کودکان رده سنی ۴ تا۷ سال، با تمرکز بر بروز خلاقیت و استعدادیابی آنان است. در این راستا با استفاده از روش پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوی اسنادی-کتابخانه ای به بررسی موضوع پرداخته است. نتایج پژوهش نشان میدهد خلاقیت و استعدادهای کودکان در بستر محیطی منعطف ظهور و بروز مییابد و حضور در فضاها و مکانهایی که حس کنجکاوی کودکان را بر انگیزد و امکان تغییر در آن فضا به وسیله کودک و به شکل دلخواه او وجود داشته باشد منجر به تحریک احساسات و عواطف وی و ایجاد بستر ذهنی بروز خلاقیت و پرورش استعدادهای کودک میشود.

کلیدواژه ها:

کودک ، محیط آموزشی ، خلاقیت