محاسبه قابلیت اطمینان شناور تندرو

یگانهای شناوری تندرو هجومی یکی از مهمترین واحدهای عملیاتی میدان نبرد در رزم سطحی بوده و از کارافتادن کل و یا بخشی از آن ها، می تواند به عنوان تهدیدی در کاهش توان رزم تلقی گردد از کارافتادن سیستم ها، موجب وقوع اختلال در میدان نبرد و کاهش توان رزم در سطوح مختلفی شده و می تواند به عنوان تهدیدی برای فرماندهان نظامی تلقی گردد. از این رو فرماندهان انتظار دارند که سیستم های مختلف تجهیز، در حین نبرد دارای کارایی اطمینان بخش و ایمن باشند. برای درک کمی این مفهوم برای فرماندهان و تامین این انتظار، بررسی مقوله مهم قابلیت اطمینان ضرورت ویژه ای دارد همچنین برآورد عدد صحیح و قابل اعتماد از میزان قابلیت اطمینان کلی یک یگان شناوری کمک شایان در نوشتن طرح عملیات متناسب عملیات پیش رو به آن ها می کند. با ایجاد درک دقیق از این مسئله به صورت علمی می توان مطالبه جدی از مهندسین نگهداری و تعمیرات در حوضه اندیشیدن راهکارهای مناسب جهت ارتقاء این شاخص اقدام نمایند. برای در مقاله پیش رو جهت به دست آوردن شاخص قابلیت اطمینان از الگوریتم تصمیم گیری در ارزیابی شاخص های قابلیت اطمینان مبتنی بر روش های تحلیل آماری پس از انجام محاسبات بر اساس مدل مذکور از زیرسیستم های هفتگانه شناور تندرو و انداز موردمطالعه با طول عمر ۱۵ سال با عناوین، تحرک، برق و الکترونیک، سالح، سیستم های فرعی، ایمنی، بدنه، تزئینات و رفاهی سیستم تجهیزات کمک ناوبری با حفظ قابلیت اطمینان باالی ۸۰% تا ۷۰ ساعت کارکرد بهترین زیرسیستم و سیتم تحرک با قابلیت اطمینان ک متر از ۷۰% در لحظه اولیه استارت دارای کمترین قابلیت اطمینانمیباشد که این موضوع از استانداردهای تعریف شده بسیار پایینتر می باشد و قابلیت اطمینان کل شناور در زمان استارت ۶۰ درصدمی باشد که طی ۲۰ ساعت کارکرد عدد به ۴۰ درصدمی رسد.

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان ، یگان شناور ، طرح عملیات ، زیرسیستم ، تحلیل آماری