بررسی رابطه عزت نفس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبستانی عرفان بازدار دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی پردیس شهید مدرس سنندج، ایران

در سال های اخیر، توجه به عوامل روان شناختی موثر بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان، به ویژه در دوره ابتدایی، در اولویت پژوهش های آموزشی قرار گرفته است. یکی از مهم ترین این عوامل، عزت نفس است که نقش تعیین کننده ای در انگیزش، تعامل با محیط یادگیری و کیفیت عملکرد درسی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبستانی انجام شده است. در این راستا، تلاش شد تا با تحلیل نظریه های روان شناختی، مرور پژوهش های پیشین و بررسی متغیرهای مرتبط، تاثیر مستقیم و غیرمستقیم عزت نفس بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان تحلیل شود. روش تحقیق در این مطالعه، توصیفی–تحلیلی و به شیوه کتابخانه ای بوده و با بررسی نظام مند منابع علمی، یافته های تجربی و نظری مرتبط گردآوری و تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان داد که عزت نفس به عنوان یکی از مولفه های بنیادین شخصیت، با پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار و مثبتی دارد. دانش آموزانی که از سطح بالایی از عزت نفس برخوردارند، از انگیزه تحصیلی بیشتر، توانایی مقابله با فشارهای درسی، مهارت های اجتماعی قوی تر و علاقه مندی بالاتر به یادگیری برخوردارند. در مقابل، عزت نفس پایین با اضطراب تحصیلی، کاهش مشارکت در کلاس، ترس از شکست و افت عملکرد درسی همراه است. همچنین مشخص شد که نقش معلم، خانواده و محیط آموزشی در تقویت عزت نفس بسیار موثر است و طراحی راهبردهای آموزشی مبتنی بر تشویق، بازخورد مثبت و فضای روانی امن، می تواند به بهبود عزت نفس و در نتیجه ارتقاء عملکرد تحصیلی دانش آموزان منجر شود. در مجموع، پژوهش حاضر بر ضرورت توجه نظام مند به عزت نفس در برنامه ریزی های آموزشی دبستان تاکید دارد و پیشنهاد می کند که مداخلات روان شناختی و تربیتی با هدف تقویت این عامل کلیدی در آموزش عمومی توسعه یابد.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان دبستانی ، انگیزه تحصیلی