تاثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت و بهبود یادگیری دانش آموزان

خلاقیت به عنوان یکی از مهارت های کلیدی قرن بیست و یکم، نقش حیاتی در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. روش تدریس بدیعه پردازی (Synectics) به عنوان یکی از رویکردهای نوین آموزشی، با هدف تحریک تفکر خلاق و ارتقای توانمندی های حل مسئله، در سال های اخیر مورد توجه محققان و مربیان قرار گرفته است. این مقاله مروری با تحلیل و بررسی تحقیقات انجام شده در داخل و خارج از کشور، به بررسی تاثیر این روش بر خلاقیت، یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. نتایج نشان می دهد که به کارگیری روش بدیعه پردازی موجب افزایش انگیزه یادگیری، ارتقای خلاقیت و بهبود عملکرد تحصیلی می شود. همچنین، این روش با ایجاد فضای فعال و مشارکتی، دانش آموزان را به تفکر نقادانه و ایده پردازی ترغیب می کند. در نهایت، با وجود برخی محدودیت ها و چالش های اجرایی، توسعه و گسترش استفاده از این روش در نظام آموزشی رسمی توصیه می شود تا نسل آینده با مهارت های خلاقانه و تفکر پویا تربیت شود.

کلیدواژه ها:

بدیعه پردازی ، خلاقیت ، یادگیری ، پیشرفت تحصیلی