آموزش بهداشت فردی کودکان در بستر مدرسه: مروری بر نظریه ها، شیوه ها و مداخلات

هدف این مطالعه، بررسی و تحلیل شیوه ها، نظریه ها و مداخلات مرتبط با آموزش بهداشت فردی در مدارس ابتدایی، با رویکردی مروری و تحلیلی است. با توجه به نقش کلیدی مدرسه در شکل گیری رفتارهای پایدار سلامت در دوران کودکی، این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است که کدام روش ها و رویکردها بیشترین اثربخشی را در آموزش بهداشت فردی به دانش آموزان دارند. در این راستا، بیش از ۱۵ منبع فارسی و انگلیسی شامل مقالات علمی، کتب نظری، و اسناد بین المللی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان می دهند که شیوه های تعاملی، مشارکتی، رسانه محور و مداخلات تلفیقی با مشارکت خانواده، اثربخشی بیشتری نسبت به روش های سنتی در ارتقاء رفتارهای بهداشتی دارند. همچنین، مبانی نظری همچون نظریه یادگیری اجتماعی بندورا و روان شناسی رشد کودک تاکید دارند که یادگیری در کودکان از طریق مشاهده، تجربه و محیط تقویت می شود. بر این اساس، آموزش بهداشت فردی زمانی موفق خواهد بود که در بستری چندبعدی شامل محتوای مناسب، مشارکت معلمان، حمایت خانواده، و محیط فیزیکی مشوق صورت گیرد. این مطالعه بر ضرورت تدوین برنامه های نظام مند و بومی سازی شده در آموزش بهداشت فردی کودکان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

بهداشت فردی ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش سلامت ، سلامت دانش آموزان