تحول در نظام آموزشی با استفاده از روش های نوین تدریس

تحول در فرآیند آموزش، ضرورتی است که از دل تغییرات گسترده جهانی در فناوری، اقتصاد و سبک زندگی برخاسته است. روش های نوین تدریس به عنوان پاسخی به ناکارآمدی الگوهای سنتی، بر تعامل، مشارکت فعال یادگیرنده و استفاده از فناوری های آموزشی تاکید دارند. مقاله حاضر به شیوه ای مروری و با بهره گیری از منابع معتبر فارسی و انگلیسی، به شناسایی و دسته بندی مهم ترین روش های نوین تدریس می پردازد و ضمن بررسی مبانی نظری این روش ها، به تحلیل موانع بومی سازی آن ها در نظام آموزشی ایران می پردازد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که اجرای اثربخش این روش ها در ایران با چالش هایی نظیر کمبود منابع، ضعف در آموزش معلمان، نبود زیرساخت های لازم و فرهنگ آموزشی سنتی مواجه است. این پژوهش در نهایت با ارائه راهکارهای عملی، از جمله توانمندسازی معلمان، اصلاح برنامه های درسی و توسعه نظام های ارزشیابی پویا، استفاده از ارزیابی های نوین، مسیرهایی برای حرکت به سوی آموزش کارآمد و نوآورانه پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

روش های نوین تدریس ، بومی سازی آموزشی ، تحول نظام آموزشی ، توانمندسازی معلمان