بررسی اثربخشی آموزش های مهارت های زندگی در مدارس رامین اسماعیلی

در دنیای پرتحول و پیچیده امروز، مدارس تنها محل انتقال مفاهیم درسی نیستند، بلکه نقش کلیدی در پرورش شخصیت، مهارت های اجتماعی و توانمندی های فردی دانش آموزان ایفا می کنند. یکی از رویکردهای نوین و موثر در این زمینه، آموزش مهارت های زندگی است که در دهه های اخیر به عنوان مکمل آموزش رسمی مورد توجه پژوهشگران و سیاست گذاران آموزشی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش های مهارت های زندگی در مدارس انجام شده و تلاش دارد تا تاثیر این آموزش ها را بر بهبود رفتارهای فردی و اجتماعی دانش آموزان، ارتقای سلامت روانی، تقویت مهارت هایی نظیر حل مسئله، تصمیم گیری، خودکنترلی، کاهش پرخاشگری و اضطراب مورد واکاوی قرار دهد. روش تحقیق در این مطالعه به صورت کیفی، توصیفی و کتابخانه ای است و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از منابع معتبر علمی و پایگاه های اطلاعاتی نظیر سیویلیکا، نورمگز، SID، مگ ایران و گوگل اسکولار گردآوری شده است. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی تاثیر بسزایی در بهبود رفتارهای دانش آموزان، افزایش تاب آوری، ارتقای تعاملات مثبت اجتماعی، بهبود روابط میان فردی و نیز تقویت انگیزه تحصیلی دارد. همچنین مشخص شد که این آموزش ها زمینه ساز کاهش آسیب های روانی و اجتماعی در مدارس بوده و در ایجاد محیطی امن، حمایت گر و انگیزشی برای یادگیری موثر دانش آموزان نقش کلیدی ایفا می کنند. در نهایت، پژوهش تاکید می کند که گنجاندن برنامه های آموزش مهارت های زندگی به صورت نظام مند و علمی در نظام آموزشی کشور، نه تنها ابزاری برای پیشگیری از آسیب ها، بلکه بستری برای رشد متوازن دانش آموزان و توسعه انسانی پایدار به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، آموزش مدرسه ای ، سلامت روان ، رفتار اجتماعی