نقش معلم ادبیات در علاقه مند سازی دانش آموزان نسبت به نگاهی عاطفی به شعر و مسائل ادبی

ادبیات و شعر یکی از مهم ترین ابزارهای بیان احساسات انسانی و درک زیبایی های زبانی و معنایی است. نقش معلم ادبیات در علاقه مند سازی دانش آموزان به این حوزه، به ویژه در ایجاد نگاه عاطفی به شعر و مسائل ادبی، از اهمیت بالایی برخوردار است. معلمان نه تنها انتقال دهنده ی دانش ادبی هستند، بلکه با شیوه ی تدریس و نگرش خود می توانند در شکل گیری احساسات و انگیزه ی دانش آموزان نسبت به شعر تاثیر بسزایی داشته باشند. این پژوهش به بررسی تاثیر روش های تدریس معلم ادبیات در تقویت نگاه عاطفی دانش آموزان به شعر و آثار ادبی پرداخته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که روش های آموزشی مبتنی بر تعامل، تحلیل احساسی متن، و به کارگیری تجربه های شخصی در خوانش شعر، موجب افزایش ارتباط دانش آموزان با آثار ادبی و گسترش نگرش عاطفی آنان می شود. همچنین، تاکید بر بیان احساسات، خاطرات و تجربیات دانش آموزان در کلاس های ادبیات می تواند موجب ایجاد همدلی میان آنان و آثار کلاسیک ادبی شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که معلمان با ایجاد فضای گفتگو، تحلیل مفاهیم احساسی شعر، و استفاده از روش های نوین آموزشی می توانند میزان علاقه ی دانش آموزان را نسبت به شعر افزایش دهند. درک شخصی و احساسی از شعر، علاوه بر تقویت قدرت تحلیل ادبی، زمینه ای برای رشد عاطفی دانش آموزان ایجاد کرده و آن ها را به تفکر عمیق تر و مشارکت فعال تر در بحث های ادبی ترغیب می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش ادبیات ، نگاه عاطفی ، شعر فارسی ، تاثیر معلم