نقش پرسشگری در تقویت تفکر انتقادی

در دنیای امروز که با سرعت فزاینده اطلاعات و پیچیدگی مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مشخص می شود، تفکر انتقادی نقشی حیاتی در توانمند سازی افراد برای تحلیل، ارزیابی و بازسازی آگاهانه باورها و تصمیمات ایفا می کند. این پژوهش بر آن است تا نقش پرسشگری در تقویت مهارت تفکر انتقادی را تبیین و تحلیل کند. پرسشگری نه تنها ابزاری برای کسب دانش، بلکه نخستین گام در توسعه تفکر انتقادی و حتی یک رویکرد وجودی است که ذهن را از پذیرش منفعلانه خارج کرده و به سوی کاوش فعال و کشف حقیقت رهنمون می کند . با توجه به غلبه روش های تدریس مدرس محور و تاثیر منفی آن بر خلاقیت و توانمندی های تحلیلی، بررسی این پیوند ضروری است. این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی و با ارائه تعریف جامع تفکر انتقادی و پرسشگری، تبیین مهارت های شش گانه تفکر انتقادی و تحلیل انواع پرسش (باز و بسته) به مکانیزم هایی می پردازد که از طریق آن ها پرسشگری، درک و دانش را تعمیق می بخشد، توانایی تحلیل انتقادی اطلاعات را تقویت می کند، به توسعه استدلال و حل مسئله کمک می نماید و فرهنگ یادگیری فعال را ترویج می دهد. نتایج نشان می دهد که پرسشگری یک محرک شناختی و ابزار آموزشی قدرتمند است که می تواند ضعف های روش های سنتی را جبران کرده و به طور نظام مند تمامی ابعاد تفکر انتقادی را پرورش دهد.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، پرسشگری ، یادگیری فعال ، روش سقراطی