تحلیل کاربرد ابزارهای دیجیتال در بهبود یادگیری قرآن کریم در مدارس متوسطه اول(مورد پژوهی: استان همدان)

با گسترش فناوری های نوین آموزشی، استفاده از ابزارهای دیجیتال در فرآیند تدریس و یادگیری دروس دینی، از جمله قرآن کریم، به یکی از ضرورت های آموزشی تبدیل شده است. هدف این پژوهش، تحلیل تاثیر ابزارهای دیجیتال مانند اپلیکیشن ها، کلاس های هوشمند و بازی های آموزشی بر ارتقای یادگیری قرآن دانش آموزان دوره متوسطه اول است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و مرور منابع علمی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان سه مدرسه دولتی متوسطه اول در استان همدان (شهدای دانش آموز، مهندس بهرام وطن خواه و خلیج فارس) است. نتایج مطالعات نشان می دهد که استفاده هدفمند از فناوری های نوین، موجب افزایش انگیزه، مشارکت فعال، تعامل موثر و درک بهتر مفاهیم قرآنی در دانش آموزان می شود. این پژوهش با تاکید بر ضرورت طراحی محتوای دیجیتال بومی و هوشمند، توصیه می کند که معلمان قرآن از ابزارهای نوآورانه و فناوری محور در کلاس های خود استفاده کنند تا فرآیند آموزش اثربخش تر و جذاب تر گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش قرآن ، ابزارهای دیجیتال ، یادگیری تعاملی ، مدارس متوسطه اول