نقش خودتنظیمی در یادگیری ریاضی دانش آموزان دوره ابتدایی: یک مرور نظام مند

این مقاله مروری به بررسی نقش خودتنظیمی در بهبود یادگیری ریاضی دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. با توجه به چالش های یادگیری ریاضی در دوره ابتدایی، استفاده از راهبردهای خودتنظیمی می تواند تاثیر قابل توجهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. در این پژوهش، ابعاد مختلف خودتنظیمی شامل مولفه های شناختی، فراشناختی، انگیزشی و رفتاری موردبررسی قرارگرفته و نقش میانجی متغیرهایی مانند خودکارآمدی و درگیری تحصیلی در رابطه بین خودتنظیمی و پیشرفت ریاضی تحلیل شده است. یافته های این مرور نشان می دهد که خودتنظیمی از طریق تقویت مهارت های حل مسئله، افزایش درگیری تحصیلی و تقویت خودکارآمدی می تواند به طور معناداری یادگیری ریاضی را در دانش آموزان دوره ابتدایی بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، یادگیری ریاضی ، دوره ابتدایی ، مولفه های شناختی