نقش فناوری های آموزشی و روان شناسی مثبت نگر در افزایش انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

افزایش انگیزه ی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی یکی از دغدغه های اصلی نظام های آموزشی است که تاثیر مستقیمی بر موفقیت تحصیلی و رشد شناختی آنان دارد. پژوهش های اخیر نشان داده اند که بهره گیری از فناوری های آموزشی و رویکردهای روان شناسی مثبت نگر می تواند نقش موثری در تقویت انگیزه ی یادگیری دانش آموزان ایفا کند. فناوری های آموزشی مانند نرم افزارهای یادگیری، هوش مصنوعی، محیط های تعاملی دیجیتال و ابزارهای چندرسانه ای موجب افزایش جذابیت محتوای آموزشی، فراهم سازی فرصت های یادگیری شخصی سازی شده و ارتقای سطح تعاملات در کلاس درس می شوند. در کنار فناوری های نوین، رویکرد روان شناسی مثبت نگر نیز به عنوان یکی از راهکارهای موثر در افزایش انگیزه ی تحصیلی شناخته شده است. این رویکرد بر شناسایی نقاط قوت دانش آموزان، تقویت حس خودکارآمدی، افزایش تفکر مثبت و ایجاد محیط های یادگیری حمایتی تمرکز دارد. مطالعات نشان داده اند که اجرای روش های مثبت نگر، مانند ارائه ی بازخوردهای تشویقی، تمرین های مبتنی بر خوش بینی و طراحی فعالیت های گروهی، موجب افزایش مشارکت تحصیلی و تقویت اعتمادبه نفس دانش آموزان می شود. نتایج پژوهش ها بیانگر آن هستند که ترکیب فناوری های آموزشی با روان شناسی مثبت نگر می تواند تاثیر قابل توجهی بر میزان انگیزه ی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی داشته باشد. پیشنهاد می شود که مدارس و مراکز آموزشی با بهره گیری از این راهکارها، محیط های یادگیری پویا و انگیزشی ایجاد کنند تا دانش آموزان بتوانند با علاقه و تمرکز بیشتری در فرآیند یادگیری شرکت کنند و مسیر تحصیلی خود را با موفقیت طی نمایند.

کلیدواژه ها:

فناوری های آموزشی ، روان شناسی مثبت نگر ، انگیزه ی تحصیلی ، یادگیری تعاملی