تاثیر بیوچار و گچ بر خصوصیات مورفولوژیکی گیاه گندم در مزرعه

شوری و سدیمی بودن خاک یکی از جنبه های مهم در خاک های مناطق خشک و نیمه خشک است محسوب می شود. با توجه به محدودیت هایی که برای رشد گیاه در این خاک ها وجود دارد و همینطور افزایش خطر فرسایش به دلیل ساختار ضعیف این خاک ها، اصلاح و احیای این خاک ها ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی مواد اصلاح کننده ی آلی و معدنی شامل بیوچار و گچ در اصلاح و احیای خاک و تاثیرات آنها بر رشد و عملکرد گیاه گندم با در سه تکرار در قالب طرح کامال تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه یزد به اجرا درآمد. پس از آماده سازی زمین، بذرکاری، آبیاری و اعمال تیمارها، در پایان نمونه های گیاهی بعد از برداشت بالفاصله به آزمایشگاه گیاه شناسی منتقل شدند و پارامترهای مشخص شده اندازه گیری شدند. بعد از انجام آزمایش های مربوطه، نتایج به کمک نرم افزار SPSS و آزمون چند دامنه ای دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که استفاده از مواد اصلاح کننده تاثیر مثبت و معنی داری در بهبود رشد گیاه گندم داشته و اعمال تیمارهای ذکر شده بر تمام صفات اندازه گیری شده در سطح یک درصد معنی دار بود بجز در ارتفاع و تعداد برگ گیاه که اختلافی بین گچ و بیوچار مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

بیوچار ، گیاه گندم ، خصوصیات مورفولوژیکی