گیاه مردم نگاری گونه های گیاهی دارویی و خوراکی در مراتع

گیاهان دارویی از منابع ارزشمند عرصه های مرتعی هستند که در صورت بهره برداری صحیح و مبتنی بر اصول اکولوژیک، می توانند به عنوان یکی از جنبه های استفاده چندمنظوره از مراتع، در راستای کاهش فشار بر مراتع و اقتصادی کردن مرتع داری در ایران، مورد توجه قرار بگیرند. نظر به اهمیت اقتصادی و درمانی گیاهان دارویی و توسعه نگرش طب گیاهی در جهان، شناسایی و معرفی گیاهان دارویی به منظور استفاده و مدیریت بهینه از این منابع خودکفایی امری لازم و ضروری است. یکی از راه حل های شناسایی و معرفی گیاهان دارویی می تواند استفاده از دانش تجربی یا سنتی نسل های گذشته یا روستاییان هر منطقه و منطقه ای در زمینه گیاه مردم نگاری باشد. گیاه مردم نگاری (Ethnobotany) به مطالعه کاربردهای بومی، ملی و سنتی اقوام و فرهنگ های مختلف از گیاهان می پردازد. پژوهش های گیاه مردم نگاری و نظایر آن که شامل مستندسازی اطلاعات شفاهی و مکتوب سنتی است می تواند به منظور بهره برداری منطقی از منابع و حفاظت موثر از تنوع زیستی و اطلاعات فرهنگی بکار گرفته شود. با توجه به تنوع پوشش گیاهی ایران و نیز منابع سنتی و علمی متعددی که در زمینه پزشکی سنتی از دیرباز باقی مانده این مطالعات می توانند راهکارها و دستاوردهای ارزشمندی را برای یافتن گیاهان دارویی جدید و داروهای گیاهی ارائه نمایند. این گونه تحقیقات می توانند علاوه بر ایجاد بانک اطلاعاتی ارزشمند، از تجربیات موثر و قاطع نسل های گذشته، به عنوان سرنخ، زمینه ای را برای تحقیقات فیتوشیمی و داروشناسی فراهم آورند تا بدان وسیله، اقدام به شناسایی، استخراج، توسعه، تولید و فرآوری داروهای گیاهی موثر و کم خطر در پیشگیری و درمان بیماری های شایع هر منطقه و باالخره کشف روش های درمانی جدید گردند که لازم است در مدیریت و توسعه گیاهان دارویی در ایران و جهان بیش از پیش به آن پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

استفاده چند منظوره ، مرتع اقتصادی ، گیاه مردم نگاری ، دانش بومی