تاثیر زمینریختشناسی دیرین بر احتمال وقوع لغزشهای عمیق در نهشتههای ولکانیکی، مطلالعه موردی: گردنه صائین (جاده اردبیل- سراب)

بررسی مناطقی که از لحاظ زمینشناسی و زمینریخت شناسی مستعد وقوع زمینلغزش هستند در تمام پروژههای عمرانی بویژه سازههای خطی امری ضروری میباشد. اگر منطقه مورد نظر دارای شواهد متعدد رخداد زمینلغزشهایقدیمی باشد، اهمیت این مسئله دوچندان میشود. زمینلغزش 16 خرداد سال 1384 که در منطقه ولکانیکی (گردنه صائین) در حدفاصل جاده نیر- سراب رخ داده مثال خوبی برای این مطلب است. عوامل مختلفی در ایجاد این زمینلغزه نقش داشتهاند که از جمله میتوان به عوامل زمینشناسی (لیتولوژی و ساختار زمین شناسی)، ضخامت و بافت خاکو سنگهای سست، درصد پوشش گیاهی، کاربری زمینها، میزان پستی و بلندی، شیب دامنه، و بالاخره آب-های زیر زمینی اشاره نمود. بدین منظور برای مشخصکردن یکی از عوامل مهم تاثیرگذار در وقوع لغزش، 5 گمانهحفاری شده در محل بررسی گردید و با استفاده از شواهد سطحی چینهای، انطباق چینهشناسی لایههای درگیر در لغزش انجام پذیرفت. مطالعات انجام شده نشان داد که یکی از عوامل محتمل وقوع لغزش شرایط محلی زمینریختشناسی دیرین و وجود یک محدوده فروافتاده با تغییرناگهانی ضخامت خاک و سنگ لغزیده در محل لغزش بوده است. چنین فروافتادگی سبب زهکششدن آبهای عمقی از منطقه بالادست و در طول زمان بسوی زمین لغزش گردنه صائین شده و در نتیجه باعثتشکیل زون هوازده ولکانیکی مستعد چنین لغزشبزرگی شده است.

کلیدواژه ها:

زمینلغزش ، زمین ریختشناسی دیرین ، ولکانیسم ، مواد آذرآواری ، گردنه صائین