تبیین شاخصهای مدیریت منابع آب در شهرهای هوشمند

افزایش تنش های آبی، تغییرات اقلیمی، و گسترش شتابان شهرنشینی، چالش های متعددی را در مسیر حکمرانی منابع آب شهری پدید آورده است. در چنین شرایطی، بهره گیری از ظرفیت های فناورانه در قالب شهر هوشمند، به عنوان رویکردی نوین و میان رشته ای برای مدیریت پایدار منابع آب مطرح می شود. هدف پژوهش حاضر، تبیین راهبردهای فناورانه موثر بر بهینه سازی مدیریت منابع آب در چارچوب شهرهای هوشمند و ارائه مدلی مفهومی برای تلفیق شاخصهای دو حوزه است. این تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر تحلیل محتوای کیفی انجام شده است. در ابتدا، شاخصهای کلیدی مدیریت منابع آب و مولفه های شهر هوشمند با مرور نظام مند منابع علمی شناسایی و طبقه بندی شد. سپس با استفاده از رویکرد تطبیقی، شاخص های همراستا استخراج گردید و بر این اساس، مدلی مفهومی برای ارتقاء کارایی، پایداری و تاب آوری سامانه های آبی در بستر هوشمند طراحی شد. این پژوهش با اتخاذ رویکردی توصیفی-تطبیقی، به بررسی روابط مفهومی میان شاخصهای دو حوزه پرداخته و مجموعه ای از شاخصهای ترکیبی مناسب با الزامات حکمرانی منابع آب در ساختار شهرهای هوشمند ارائه کرده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع آب ، شهر هوشمند ، راهبردهای فناورانه ، حکمرانی هوشمند