بررسی مزایای مصالح ژئوپلیمر، در تاب آوری ساختمان ها در برابر زلزله

با توجه به آنکه ایران با توجه به شرایط جغرافیایی جزء کشورهای سانحه خیز محسوب می شود، لازم است ساختمان هایی تاب آور در برابر سوانح ساخته شود تا خسارات مالی و جانی ناشی از سوانح به خصوص زلزله را به حداقل برساند. یکی از راه های افزایش تاب آوری ساختمان، بهره گیری از مصالح سبک و مقاوم در ساخت می باشد؛ مصالح پایدار اکثرا سبک و بسیار مقاوم و همساز با اقلیم هستند در نتیجه بهره گیری از آن ها می تواند بر افزایش تاب آوری ساختمان ها موثر باشد. هدف از این پژوهش بررسی مزایای مصالح ژئوپلیمر در سبک سازی و در نتیجه افزایش تاب آوری ساختمان ها در برابر زلزله است که با روش توصیفی_ مروری بر منابع کتابخانه ای و مقالات داخلی و خارجی انجام گرفته است. در این مقاله ابتدا به معرفی مقوله تاب آوری و مولفه های آن بطور عام پرداخته می شود. سپس این ایده بطور خاص به عنوان کیفیتی ساختاری در سیستم های ساخت و ساز در برابر زلزله، مورد بررسی قرار می گیرد. در نهایت در می یابیم لزوم بهره گیری از تمامی مصالح پایدار، سبک و دوست دار محیط زیست امروزه بیش از پیش احساس می شود؛ و دلیل اصلی این موضوع افزایش جمعیت، افزایش آلودگی هوا و آلودگی زیست محیطی و همچنین افزایش ساخت و ساز و به طبع افزایش نرخ تخریب سازه ها در پی وقوع زلزله می باشد. در صورت تخریب سازه، هرچه مصالح به کار برده شده در ساخت آن سبک تر باشد، خطر آسیب جانی افراد را کاهش داده و همچنین مراحل آوار برداری سهل تر و سریع تر صورت خواهد گرفت؛ و این به معنای افزایش توان بازگشت جامعه به شرایط پیش از بحران می باشد.

کلیدواژه ها:

تا ب آوری ، سوانح طبیعی ، مصالح ژئوپلیمر ، مصالح سبک