رابطه بین هوش هیجانی دانش آموزان و عملکرد تحصیلی آنها در تعامل با معلمان

هوش هیجانی، به عنوان توانایی درک، تنظیم و مدیریت هیجانات، نقش مهمی در موفقیت تحصیلی و کیفیت روابط بین فردی دارد. با وجود تاکید روزافزون بر مولفه های غیرشناختی در عملکرد تحصیلی، هنوز در بسیاری از مدارس، تعاملات آموزشی عمدتا بر پایه انتقال محتوا استوار است و نقش هیجانی رابطه معلم و دانش آموز کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی دانش آموزان و عملکرد تحصیلی آنان، با تاکید بر نقش تعامل با معلمان انجام شده است. این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بود و جامعه آماری آن را دانش آموزان پایه های دهم تا دوازدهم در مدارس متوسطه شهر [ایرانشهر] در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ تشکیل دادند. ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن، پرسشنامه تعامل معلم-دانش آموز، و معدل تحصیلی به عنوان شاخص عملکرد بود. یافته ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان داد که بین هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). همچنین، تعامل مثبت با معلمان، این رابطه را تقویت می کند. نتایج حاکی از آن است که پرورش هوش هیجانی دانش آموزان می تواند هم بر کیفیت تعاملات آموزشی و هم بر موفقیت تحصیلی آنان تاثیرگذار باشد. بر این اساس، پیشنهاد می شود آموزش مهارت های هیجانی به عنوان بخشی از برنامه های رسمی و غیررسمی مدارس مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، عملکرد تحصیلی ، تعامل معلم و دانش آموز ، آموزش هیجانی ، روان شناسی تربیتی