بررسی نقش انجمن اولیا و مربیان در پیشگیری از آسیب های اجتماعی در بین دانش آموزان پایه چهارم

این اقدام پژوهی با هدف بررسی و تبیین نقش انجمن اولیا و مربیان در پیشگیری از آسیب های اجتماعی نوپدید در میان دانش آموزان پسر پایه چهارم دبستان صنعتی شهر بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ انجام شد. مسئله اصلی، مشاهده ی بروز برخی رفتارهای پرخطر و نابهنجاری های اجتماعی مانند پرخاشگری، استفاده نادرست از فضای مجازی و کاهش آستانه تحمل در بین ۴۲ دانش آموز این کلاس بود که نگرانی هایی را در خصوص آینده تحصیلی و اجتماعی آنان به وجود آورده بود. این پژوهش با رویکرد کیفی و از نوع اقدام پژوهی، به دنبال آن بود تا با فعال سازی و توانمندسازی انجمن اولیا و مربیان، راهکارهای عملی و مبتنی بر مشارکت برای کاهش این آسیب ها ارائه دهد. برای گردآوری داده ها از روش هایی چون مشاهده، مصاحبه نیمه ساختاریافته با اولیا و مربیان، و پرسشنامه های محقق ساخته استفاده شد. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از وضعیت موجود، راهکارهایی شامل برگزاری کارگاه های آموزشی مشترک برای والدین و دانش آموزان با موضوعاتی چون مهارت های زندگی و سواد رسانه ای، تشکیل گروه های کوچک حمایتی متشکل از اولیا و اجرای برنامه های فرهنگی-ورزشی مشترک، طراحی و اجرا گردید. نتایج حاصل از اجرای این راهکارها که از طریق شواهد «یک» و «دو» (مقایسه نتایج پرسشنامه ها و مشاهدات قبل و بعد از مداخله) ارزیابی شد، نشان دهنده تاثیر مثبت و معنادار مشارکت فعال انجمن در کاهش رفتارهای پرخطر، افزایش آگاهی اولیا و بهبود تعامل میان خانه و مدرسه بود. این تحقیق نشان داد که انجمن اولیا و مربیان می تواند به عنوان یک بازوی قدرتمند و یک نهاد پیشگیرانه، نقشی حیاتی در حفظ سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان ایفا کند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، اولیا و مربیان ، آسیب های اجتماعی.