بررسی تفاوت تاثیر شیوه های مدیریت آموزشی معلمان بر اعتماد تحصیلی دانش آموزان در مدارس با ساختارهای مختلف

در نظام های آموزشی امروز، اعتماد تحصیلی به عنوان یکی از شاخص های کلیدی موفقیت و پایداری انگیزه در دانش آموزان مطرح است. این مولفه روان شناختی به طور مستقیم تحت تاثیر سبک ها و شیوه های مدیریت آموزشی معلمان قرار دارد. معلم نه تنها به عنوان تسهیل گر یادگیری، بلکه به عنوان الگوی رفتاری و روانی در محیط کلاس، نقشی اساسی در شکل دهی به نگرش ها، باورها و اعتماد دانش آموزان نسبت به خود، معلم و سیستم آموزشی ایفا می کند.در این مقاله مروری، با استفاده از منابع نظری و تجربی معتبر داخلی و خارجی، به تحلیل و تبیین چگونگی تاثیرگذاری شیوه های مختلف مدیریت آموزشی معلمان از جمله سبک های حمایتی، مشارکتی، اقتدارگرا و بی تفاوت بر سطح اعتماد تحصیلی دانش آموزان پرداخته شده است. همچنین ساختارهای متنوع مدارس از حیث نظام مدیریتی (دولتی، غیردولتی، هیئت امنایی، متمرکز و غیرمتمرکز) به عنوان یک متغیر زمینه ای موثر مورد بررسی قرار گرفته اند.یافته های نظری بررسی شده در پژوهش های پیشین نشان می دهند که سبک های مدیریت مشارکتی و حمایتی معلمان با افزایش اعتماد تحصیلی در دانش آموزان رابطه معناداری دارند، به ویژه در محیط هایی که ساختار مدرسه از نوع غیرمتمرکز یا مبتنی بر خودگردانی است. از سوی دیگر، در مدارس با ساختار سنتی و متمرکز که در آن معلمان بیشتر از شیوه های اقتدارگرایانه بهره می برند، سطح اعتماد تحصیلی پایین تر گزارش شده است. همچنین در این مقاله به نقش واسطه ای جو روانی کلاس، روابط معلم-دانش آموز و فرهنگ مدرسه در تعدیل این روابط پرداخته شده است.نتایج مرور پژوهش ها حاکی از آن است که شیوه های مدیریت آموزشی نمی توانند به صورت مجزا از ساختار مدرسه تحلیل شوند، بلکه در تعامل با بافت نهادی، فرهنگی و اجتماعی مدرسه معنا پیدا می کنند. بر این اساس، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی در طراحی برنامه های توانمندسازی معلمان، رویکردهای ساختارمدار و زمینه محور را مدنظر قرار دهند تا از طریق هم راستاسازی سبک های مدیریت آموزشی معلمان با ساختار مدرسه، بتوان بستر مناسبی برای شکل گیری اعتماد تحصیلی در دانش آموزان فراهم کرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی معلمان ، اعتماد تحصیلی ، ساختار مدرسه ، سبک های مدیریتی ، جو روانی کلاس.