بررسی تاثیر وضعیت مختلف قرارگیری کاتتر وریدی محیطی، بر میزان بروز فلبیت و طول عمر کاتتر در بیماران بزرگسال بستری در بیمارستان های منتخب شهر اراک

مقدمه و هدف: کاتترهای وریدی محیطی متداول ترین روش دسترسی عروق محیطی می باشد. علی رغم کاربردهای درمانی گسترده، جایگذاری آن ها ممکن است با عوارض گوناگونی همراه باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر وضعیت های مختلف قرارگیری کاتتر وریدی محیطی برمیزان بروز فلبیت و طول عمر کاتتر در بیماران بزرگسال بستری در بیمارستان های منتخب شهر اراک انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی درشهر اراک انجام شد. شرکت کنندگان در مطالعه از نظر محل قرارگیری کاتتر محیطی به چهار گروه ورید کوبیتال میانی، ورید سفالیک، ورید میانی آنته براکیال و ورید پشت دست تقسیم شدند. بررسی فلبیت با ابزار دیداری فلبیت جکسون هر ۱۲ ساعت یک بار مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با SPSS نسخه ۲۳ انجام شد. سطح معنی داری۰۵/۰ در نظر گرفته شد.یافته ها: درمجموع ۲۹۹ بیمار در این مطالعه شرکت کردند. اکثریت بیماران  مرد و در بخش های عمومی بستری بودند. یافته های این پژوهش نشان داد که مدت زمان قرارگیری کاتترهای وریدی محیطی در دست بیماران بسته به موقعیت آناتومیکی متفاوت است (۰۱۰/۰ P=). به طور خاص، در ۲۵% از بیماران، کاتتر جایگذاری شده در ورید کوبیتال میانی، کمتر از ۱۲ ساعت ماندگاری دارد؛ این در حالی بود که این میزان برای وریدهای سفالیک، مدین و پشت دست، تنها ۴۳/۸، ۹۹/۲ و ۴۹/۶ درصد بود. همچنین ارتباط معنی داری بین محل قرارگیری کاتتر های ورید محیطی و فلبیت وجود نداشت (۷۲۴/۰ P =)نتیجه گیری: کاتتر جایگذاری شده در ورید کوبیتال میانی ماندگاری کمتری در مقایسه با سایر مناطق آناتومیکی دارد. همچنین تفاوت معنی داری ازنظر محل قرارگیری کاتتر و فلبیت گزارش نشد.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه: فلبیت ، کاتتر ورید محیطی ، طول عمر کاتتر ورید محیطی ، بیماران بستری