بررسی مسئولیت مدنی آزمایشگاه های زیستی در قبال نتایج اشتباه آزمایش های ژنتیکی

در دو دهه اخیر، پیشرفت های علوم زیستی و فناوری های مولکولی امکان انجام گسترده آزمایش های ژنتیکی را فراهم کرده است که این آزمون ها نقش حیاتی در تشخیص بیماری های ارثی، پیش بینی خطر ابتلا و تصمیم گیری های درمانی دارند. با وجود اهمیت این آزمایش ها، خطاهای آزمایشگاهی و تحلیل نادرست داده ها می تواند موجب تشخیص غلط و خسارات مادی و معنوی برای مراجعان شود. از منظر حقوق مدنی، مسئولیت آزمایشگاه های زیستی در قبال نتایج اشتباه ژنتیکی موضوعی پیچیده و چالش برانگیز است که مستلزم بررسی ارکان مسئولیت شامل تحقق ضرر، اثبات تقصیر فنی یا علمی و وجود رابطه سببیت میان خطا و خسارت است. همچنین مبانی فقهی همچون قواعد تسبیب، اتلاف، لاضرر و ضمان ید، چارچوبی برای استناد به مسئولیت مدنی در این حوزه فراهم می آورند. این مطالعه با بررسی جایگاه آزمایش های ژنتیکی، ماهیت رابطه قراردادی یا قهری بین آزمایشگاه و مراجع، و تحلیل ارکان و مبانی حقوقی مسئولیت، تلاش دارد ابعاد حقوقی مسئولیت آزمایشگاه ها در مواجهه با نتایج اشتباه ژنتیکی را روشن سازد و راهکارهایی برای کاهش آسیب های احتمالی و حمایت از حقوق مراجعان ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

آزمایش ژنتیکی ، تقصیر ، خطای آزمایشگاهی