اثر میرایی و نسبت فاصله داری به بارسنگ چال بر مکانیزم خردشدگی سنگ با استفاده از نرم افزار PFC۲D و Wipfrog

در این مقاله با استفاده از نرم افزار PFC۲D بر پایه روش اجزای مجزا، به بررسی اثر پارامترهای هندسی چال (فاصله داری) بر مکانیزم خردشدگی سنگ پرداخته شده است. به این منظور مدلی با ابعاد ۱۰۰۰x۱۰۰۰ میلی متر در محیط نرم افزار ساخته شد. سپس میکروپارامترهای کالیبره شده در مدل اعمال شد. میکروپارامترها بعد از شبیه سازی مقاومت کششی سنگ و مقایسه با نمونه آزمایشگاهی کالیبره گردیدند. به منظور بررسی تاثیر پارامترهای هندسی بر روی مکانیزم شکست، چال هایی با نسبت فاصله داری ها به بردن های مختلف در مدل عددی حفاری گردید (نسبت فاصله داری به بردن برابر ۱.۱۵، ۱.۳ و ۱.۴۵). با بررسی زون های مختلف شکست در حالت های مختلف در نرم افزارهای PFC۲D و Wipfrog، نسبت فاصله داری به بردن برابر با ۱.۳ به عنوان مطلوب ترین آرایش برای خرادیش پیشنهاد گردید. به بیان دیگر در این نسبت بهینه ترین ابعاد دانه ها بدست می آید. همچنین اثر میرایی های مختلف بر روی مکانیزم شکست بررسی شد . با افزایش میرایی میزان خردشدگی کاهش پیدا می کند که بیشترین میزان خردایش مربوط به دمپینگ ۰.۵ است.

کلیدواژه ها:

مکانیزم شکست ، پارامترهای هندسی چال ، نرم افزار عددی PFC۲D ، Wipfrog