راهکارهای مقابله با کمرنگ شدن خلاقیت در آموزش/

در دنیای امروز که نوآوری و تفکر خلاق از مهارت های حیاتی برای موفقیت فردی و اجتماعی محسوب می شوند، کمرنگ شدن خلاقیت در نظام های آموزشی، به ویژه در مدارس، نگران کننده است. تمرکز بیش از حد بر آموزش حافظه محور، آزمون های استاندارد و ساختارهای خشک برنامه های درسی، موجب تضعیف فضای آزاد اندیشی و کاهش انگیزه دانش آموزان برای ابراز ایده های نو شده است. این مقاله به بررسی عوامل تضعیف خلاقیت در محیط های آموزشی و ارائه راهکارهای عملی برای تقویت آن می پردازد.یافته ها نشان می دهد که نبود انعطاف در روش های تدریس، ارزیابی های یکنواخت، فضای آموزشی غیرپویا و عدم تشویق به پرسشگری و آزمون و خطا، از عوامل اصلی کمرنگ شدن خلاقیت در مدارس است. همچنین، ترس از اشتباه، فشار برای دستیابی به نتایج درسی بالا و نبود فرصت برای تجربه و کاوش، مانع رشد خلاقیت در دانش آموزان می شود.برای مقابله با این روند، پیشنهاد می شود که مدارس از روش های تدریس فعال، پروژه محور و میان رشته ای بهره بگیرند. معلمان باید فضای امنی برای بیان ایده ها، تجربه های نو و کار گروهی فراهم کنند. بازنگری در ارزشیابی های آموزشی، استفاده از ابزارهای دیجیتال خلاق، و فراهم سازی کارگاه های هنری و پژوهشی نیز از دیگر راهکارهای موثر است.در نهایت، پرورش خلاقیت نیازمند تغییر نگرش در کل نظام آموزشی است؛ از طراحی برنامه درسی گرفته تا شیوه مدیریت کلاس. تنها در چنین بستری می توان انتظار داشت که استعدادهای نوآورانه دانش آموزان شکوفا شود و مدارس به محیط هایی پویا و مولد برای نسل آینده تبدیل گردند

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، آموزش و پرورش ، روش های تدریس نوین ، یادگیری فعال ، ارزیابی خلاق ، انگیزش درونی ، محیط آموزشی ، تفکر واگرا.