نقش هوش مصنوعی در شناسایی و کاهش سوگیری های شناختی در فرآیند یادگیری

سوگیری های شناختی، به عنوان انحرافاتی سیستماتیک در ادراک، تحلیل و تصمیم گیری انسان، یکی از عوامل موثر بر کاهش کیفیت یادگیری و دریافت اطلاعات صحیح توسط فراگیران به شمار می آیند. این مقاله به بررسی نقش هوش مصنوعی (AI) در شناسایی و کاهش این سوگیری ها در فرآیند یادگیری پرداخته و ظرفیت های فناوری های هوشمند را برای ارتقای کیفیت شناختی فراگیران مورد تحلیل قرار می دهد.در ابتدا، مهم ترین انواع سوگیری های شناختی موثر بر یادگیری نظیر «سوگیری تاییدی»، «اثر لنگر»، «توهم دانایی» و «سوگیری بازخورد» معرفی شده و تاثیر آن ها بر عملکرد تحصیلی، تصمیم گیری آموزشی و درک مفاهیم علمی بررسی می شود. سپس به نقش هوش مصنوعی در پایش رفتارهای شناختی فراگیران از طریق تحلیل داده های آموزشی، الگوهای پاسخ دهی، و تعاملات در محیط های یادگیری دیجیتال پرداخته شده است.با بهره گیری از الگوریتم های یادگیری ماشینی و پردازش زبان طبیعی، سیستم های هوشمند قادرند نشانه های بروز سوگیری را در رفتار فراگیر شناسایی کرده و با ارائه بازخوردهای هدفمند، محتوای شخصی سازی شده و راهبردهای شناختی جایگزین، به کاهش تدریجی این سوگیری ها کمک کنند.علاوه بر آن، هوش مصنوعی می تواند در طراحی سیستم های یادگیری تطبیقی و ابزارهای خودارزیابی نقش داشته باشد و زمینه را برای بازسازی باورهای غلط و اصلاح مسیرهای فکری فراهم آورد. یافته های این مقاله نشان می دهد که استفاده آگاهانه از AI در طراحی محیط های یادگیری می تواند به تصمیم گیری دقیق تر، تفکر انتقادی قوی تر، و کاهش خطاهای شناختی در یادگیرندگان منجر شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: هوش مصنوعی ، سوگیری شناختی ، یادگیری تطبیقی ، یادگیری ماشینی ، پردازش زبان طبیعی ، بازخورد هوشمند ، بهبود تصمیم گیری ، تفکر انتقادی