ارزیابی خلاقیت دانش آموزان با کمک هوش مصنوعی

خلاقیت، یکی از مهم ترین مهارت های قرن بیست و یکم، سنگ بنای نوآوری و پیشرفت در تمامی حوزه های زندگی است. با توجه به اهمیت فزاینده پرورش خلاقیت در نظام های آموزشی، نیاز به ابزارهای کارآمد و دقیق برای ارزیابی آن بیش از پیش احساس می شود. روش های سنتی ارزیابی خلاقیت، اغلب زمان بر، ذهنی، و دارای محدودیت هایی در مقیاس پذیری هستند. در سال های اخیر، با پیشرفت های چشمگیر در حوزه هوش مصنوعی (AI)، به ویژه در یادگیری ماشینی، پردازش زبان طبیعی، و بینایی رایانه ای، امکانات جدیدی برای ارزیابی خلاقیت دانش آموزان پدید آمده است. این مقاله به بررسی چگونگی بهره گیری از هوش مصنوعی در فرایند ارزیابی خلاقیت دانش آموزان می پردازد و فرصت ها، چالش ها، و ملاحظات اخلاقی و فنی مرتبط با این رویکرد را مورد تحلیل قرار می دهد. هدف این پژوهش، ارائه یک دیدگاه جامع درباره پتانسیل هوش مصنوعی برای متحول ساختن ارزیابی خلاقیت در محیط های آموزشی و ارائه پیشنهاداتی برای مسیرهای تحقیقاتی و کاربردهای آتی است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: خلاقیت ، ارزیابی ، هوش مصنوعی ، یادگیری ماشینی ، پردازش زبان طبیعی ، بینایی رایانه ای ، آموزش و پرورش.