بررسی میزان آلودگی زیستی خرچنگ شناگرآبی درخلیج فارس به فلزات سنگین

به منظور بررسی و مقایسه میزان تجمع سه فلزسنگین سرب نیکل و کادمیم دربافت های بدن خرچنگ شناگرآبی Portunus pelagicus درابهای خلیج فارس نمونه برداری ازخرچنگ مذکور درفصل تابستان 1390 دردوایستگاه بندرعباس وجزیره کیش صورت پذیرفت بعداززیست سنجی نمونه ها ازلحاظ بافت عضله وهپاوپانکراس نمونه ها جداسازی و هضم به روش مارکوویو انجام شد وبااستفاده ازدستگاه جذب اتمی کوره گرافیکی میزان غلظت فلزات سنگین فوق دربافت ها اندازه گیری گردید دوبااستفاده ازدستگاه جذب اتمی کوره گرافیکی میزان غلظت فلزات سنگین فوق دربافت ها اندازه گیری گردید براساس نتایج بدست امده روند تجمع فلزات سنگین درعضله و هپاتوپانکراس بندرعباس بصورت کادمیم >سرب> نیکل و درعضله و هپاتوپانکراس جزیره کیش بصورت کادمیم >نیکل >سرب مشخص گردید طبق نتایج ازمونهای اماری هیچ همبستگی بین فلزات وجود ندارد بین میزان سرب درعضله و هپاتوپانکراس همبستگی بالا مثبت و معنی داری وجود دارد )p ;0 ، r ;0/77 بین میزان نیکل درعضله و هپاتوپانکراس همبستگی وجود ندارد )p ;0/6 ، r ; 0/08 بین میزان کادمیم درعضله و هپاتوپانکراس همبستگی پایین منفی وغیرمعنی داری وجود دارد p ;0/11 ، r ; -0/3 براساس غلظت های بدست امده و انالیزهای انجام شده مشخص شد که براساس استاندارد who مقدارفلزات سنگین پایین تر ازحداستاندارد بود

کلیدواژه ها:

خلیج فارس ، خرچنگ شناگرآبی ، Portunus pelagicus ، فلزات سنگین ، هپاتوپانکراس ، عضله